Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Greece and Rome 56:1 (2009) δημοσιεύονται δύο ενδιαφέροντα άρθρα από απόψεως ιστορίας χρόνων της Καινής Διαθήκης:
Charlotte R. Potts, "The Art of Piety and Profit at Pompeii: A New Interpretation of the Painted Shop Façade at ix.7.1–2", 55-70
44 παραδείγματα παραστάσεων ζωγραφισμένων στις προσόψεις οικιών της Πομπηΐας έχουν καταλογογραφηθεί. Οι περισσότερες από αυτές έχουν θρησκευτικό ή αποτροπαϊκό χαρακτήρα. Αυτό το είδος υπαίθριας τέχνης απαντά συνήθως κοντά σε βωμούς σε σταυροδρόμια και σε εισόδους οικιών και καταστημάτων και συνέβαλλε οπωσδήποτε στην αισθητική των δρόμων. Παραστάσεις στο εξωτερικό οικοδομημάτων δεν έχουν ωστόσο προκαλέσει μέχρι σήμερα το ενδιαφέρον των ερευνητών, καθώς οι μελέτες στρέφονται κυρίως στην εικονογράφηση κι όχι στη λειτουργία αυτών των παραστάσεων στο αρχικό τους περιβάλλον. Η δυναμική αξία των εικονογραφημένων προσόψεων ως αποδείξεις των θρησκευτικών, εμπορικών και αστικών αξιών, για τις οποίες υπάρχουν πολύ λίγες γραπτές πηγές, δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας μέχρι σήμερα.
Chr. Richardson-Hay, "Dinner at Seneca's Table: The Philosophy of Food", 71-96
Υπάρχει μια πληθώρα πληροφοριών σχετικά με το φαγητό στις σελίδες της ρωμαϊκής γραμματείας, όπου πλούσια και εξωτικά πιάτα συσσωρεύονται σε τραπέζια συμποσίων, γοητεύουν και ικανοποιούν τις περισσότερο ή λιγότερο απαιτητικές ορέξεις σε αχαλίνωτες γιορτές του φαγητού και του ποτού. Όπως εξηγεί η Emily Gowers "η αυτοκρατορία μετέτρεψε τη Ρώμη σε ένα κόσμο εμπορίου όπου καταφθάνουν κάθε είδους αγαθά: από τα γογγύλια του Ρωμύλου μέχρι τις γλώσσες κορυδαλλού του Ελαγάβαλου. Ωστόσο στη ρωμαϊκή κοινωνία, όπου το φαγητό που κατανάλωνε ένας άνθρωπος (η ποσότητα, ποιότητα και εμφάνισή του) αντικατόπτριζε την κοινωνικοοικονομική του θέση και και όπου μεγάλες ομάδες του πληθυσμού αγωνίζονταν για επιβίωση, αυτά τα συμπόσια της γραμματείας δεν είναι ούτε αξιόπιστες ούτε πραγματικές περιγραφές ενός ρωμαϊκού γεύματος. Στην πραγματικότητα τέτοιες συναντήσεις κατανάλωσης τροφής καταλαμβάνουν μία αμφίβολη θέση μέσα στη ρωμαϊκή γραμματεία, περιλαμβάνονταν στην κωμωδία, σάτιρα, το επίγραμμα και την επιστολή αλλά όχι στα σοβαρά φιλολογικά είδη όπως ήταν το έπος, η τραγωδία, η ελεγεία ή η λυρική ποίηση. Συνολικές αντιλήψεις επομένως μπορούσαν να επηρεάσουν το αν ένας συγγραφέας θα περιελάμβανε ή όχι γαστρονοκικές περιγραφές στα κείμενά του, αν και οι λεπτομέρειες σχετικά με την τροφή δεν ικανοποιούσαν απλά αυτές τις προσδοκίες και συνήθως διαμορφώνονταν από τις στάσεις, τις κοινωνικές αξίες και τις καλλιτεχνικές ευαισθησίες του κάθε συγγραφέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου