Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Το ερμηνευτικό μοντέλο της αφηγηματικής ταυτότητας

Στη σειρά των αναρτήσεών του για την αφηγηματική ταυτότητα ο J.C. Baker ανάρτησε σήμερα ένα ακόμη κείμενο, όπου παρουσιάζει εν συντομία μερικές από τις σημαντικότερες εργασίες που διατύπωσαν και εφάρμοσαν κοινωνικορητορικά μοντέλα και τα συνδύασαν με την θεωρία της αφήγησης. Ανάμεσα στα έργα που συζητά είναι: τη διατριβή του David Gowler (1983) για τους Φαρισαίους στο κατά Λουκάν, τη διατριβή του John Darr (1987) για το ρόλο που διαδραματίζει ο Ηρώδης στην αφήγηση του Λουκά, τη διατριβή του Warren Carter (1991) για τον οίκο στο κατά Ματθαίον και το έργο των Philip Esler και του Ron Piper για το κατά Ιωάννην.
Στη συνέχεια διατυπώνει τις βασικές αρχές του μοντέλου της αφηγηματικής ταυτότητας:
1) η ταυτότητα προκύπτει από την αλληλεπίδραση κειμένου και αναγνώστη
2) οι κύριοι χαρακτήρες της αφήγησης λειτουργούν ως πρότυπα της ταυτότητας της ομάδας
3) το μοντέλο επιδιώκει να κατανοήσει πώς η αλληλεπίδραση με την πορεία διαμόρφωσης των χαρακτήρων λειτουργεί έτσι ώστε να διαμορφώσει την ταυτότητα των αναγνωστών / ακροατών υιοθετώντας όρους διαφοροποίησης μεταξύ όσων ανήκουν στην ομάδα και όσων είναι έξω από αυτήν.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: