Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Novum Testamentum 53:1 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Eric Ottenheijm, "The Shared Meal—a Therapeutical Device The Function and Meaning of Hos 6:6 in Matt 9:10-13", 1-21
Στο Μτ 9, 10-13, οι μαθητές του Ιησού ερωτώνται γιατί ο δάσκαλός τους συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Τόσο η ερώτηση όσο κι η τριπλή απάντηση αναλύονται στην παρούσα μελέτη. Οι σοφιολογικές παραδόσεις ζητούν από τους διδασκάλους της Τορά να μην αναπτύσσουν σχέσεις με αμαρτωλούς. Αυτή η στάση ωστόσο υποστηρίζεται κατά τον 1ο αι. μ.Χ., όπως καθίσταται σαφές από τις συζητήσεις των Φαρισαίων για τους αμαρτωλούς και τους τελώνες. Στην απάντησή του ο Ιησούς χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως τον θείο ιατρό που προκαλεί μετάνοια και μόνο με την παρουσία του. Η παράθεση από τον Ωσηέ συμβάλλει στη νομιμοποίηση αυτής της στρατηγικής. Στο Ωσ 6, 6 γίνεται λόγος για τα καλά έργα, τις πράξεις ευεργεσίας που μπορούν να δώσουν και τους μεγαλύτερους αμαρτωλούς.
Carl R. Holladay, "Acts and the Fragmentary Hellenistic Jewish Authors", 22-51
Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας συζητά την πρόσφατη έρευνα των αποσπασμάτων των Ιουδαίων συγγραφέων της ελληνιστικής εποχής σε σχέση προς τις Πράξεις των Αποστόλων. Εδώ συζητώνται τα ιουδαϊκά κείμενα που γράφηκαν στα ελληνικά κατά την ελληνιστική-ρωμαϊκή εποχή και τα οποία διασώθηκαν στη μορφή παραθεμάτων από τους μεταγενέστερους χριστιανούς συγγραφείς και κυρίως από τον Ευσέβιο Καισαρείας στην Ευαγγελική Προπαρασκευή. Σκοπός της παρούσας ανάλυσης είναι να διαπιστωθεί κατά πόσο αυτά τα κείμενα εξετάσθηκαν, ειδικότερα στο πλαίσιο της μελέτης του Ιουδαϊσμού του Δεύτερου Ναού και στις μελέτες για την ιουδαϊκή ιστοριογραφία κατά την ελληνορωμαϊκή περίοδο και πώς αυτή η έρευνα συμβάλλει στη μελέτη των Πράξεων.
Preston T. Massey, "Long Hair as a Glory and as a Covering Removing an Ambiguity from 1 Cor 11:15", 52-72
Το θέμα της παρούσας μελέτης είναι η εξέταση του στ. 15 του 1 Κορ 11, 2-16 υπό το φως της πρακτικής του καλύμματος. Αν το θέμα εδώ είναι η κάλυψη της κεφαλής (θέση την οποία υιοθετεί ο συγγραφέας εδώ), τότε πώς μπορεί ο ερμηνευτής να συμβιβάσει τη γενικότερη κειμενική συνάφεια με την δήλωση στο στ. 15 ότι τα μακριά μαλλιά είναι η δόξα της γυναίκας; Αν, όπως υποστηρίζει το κείμενο, τα μακριά μαλλιά πρέπει να θεωρηθούν "δόξα", με ποια λογική θα πρέπει η γυναίκα να τοποθετεί κάλυμμα στο κεφάλι της. Ο συγγραφέας προτείνει μία διέξοδο από αυτό το δίλημμα καταδεικνύοντας πώς ένα κάλυμμα μπορεί να επιτελέσει τη διπλή λειτουργία αναδεικνύοντας την ομορφιά των μαλλιών και παράλληλα να παραμείνει ένα σύμβολο της γυναικείας σεμνότητας.
Abraham J. Malherbe, "Godliness, Self-Sufficiency, Greed, and the Enjoyment of Wealth 1 Timothy 6:3-19 Part II", 73-96
Στο 1 Τιμ 5 ο συγγραφέας αναφέρεται στην οικονομική ενίσχυση της εκκλησίας από κάποια μέλη της και στο κεφ. 6 συζητά τη στάση των μεμονωμένων ατόμων απέναντι στο χρήμα και στη χρήση του. Ο συγγραφέας της παρούσας μελέτης επικεντρώνεται στο κεφ. 6 και ειδικότερα στους στ. 17-19 και υποστηρίζει ότι, ενώ τα φιλοσοφικά κείμενα είναι πρώτιστης σημασίας για την περιγραφή της ηθικής διδασκαλίας, η λαϊκή ηθική, που εκφράζεται μέσα από αποφθέγματα, παροιμίες, γνώμες, δράμα, σάτιρα και επιγραφές, καθιστά ευκολότερη την περιγραφή του ηθικού κόσμου των Ποιμαντικών Επιστολών. Αυτό που προκύπτει είναι μία ποικιλία κάποιων σχετικά παρόμοιων διδασκαλιών όσον αφορά στον πλούτο. Η ποικιλία των απόψεων σχετικά με το ίδιο θέμα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είναι περισσότερο ρεαλιστικό να αντιμετωπίσει κανείς το 1 Τιμ 6, 17-19 ως μία στάση μεταξύ πολλών παρά ως μία στάση που προκύπτει από τη μία την άλλη αντίληψη του περιβάλλοντος. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η έμφαση που δίνεται στην απόλαυση που προκύπτει από την σωστή χρήση του πλούτου.
Eric Ottenheijm, "The Shared Meal—a Therapeutical Device The Function and Meaning of Hos 6:6 in Matt 9:10-13", 1-21
Στο Μτ 9, 10-13, οι μαθητές του Ιησού ερωτώνται γιατί ο δάσκαλός τους συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Τόσο η ερώτηση όσο κι η τριπλή απάντηση αναλύονται στην παρούσα μελέτη. Οι σοφιολογικές παραδόσεις ζητούν από τους διδασκάλους της Τορά να μην αναπτύσσουν σχέσεις με αμαρτωλούς. Αυτή η στάση ωστόσο υποστηρίζεται κατά τον 1ο αι. μ.Χ., όπως καθίσταται σαφές από τις συζητήσεις των Φαρισαίων για τους αμαρτωλούς και τους τελώνες. Στην απάντησή του ο Ιησούς χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως τον θείο ιατρό που προκαλεί μετάνοια και μόνο με την παρουσία του. Η παράθεση από τον Ωσηέ συμβάλλει στη νομιμοποίηση αυτής της στρατηγικής. Στο Ωσ 6, 6 γίνεται λόγος για τα καλά έργα, τις πράξεις ευεργεσίας που μπορούν να δώσουν και τους μεγαλύτερους αμαρτωλούς.
Carl R. Holladay, "Acts and the Fragmentary Hellenistic Jewish Authors", 22-51
Στην παρούσα μελέτη ο συγγραφέας συζητά την πρόσφατη έρευνα των αποσπασμάτων των Ιουδαίων συγγραφέων της ελληνιστικής εποχής σε σχέση προς τις Πράξεις των Αποστόλων. Εδώ συζητώνται τα ιουδαϊκά κείμενα που γράφηκαν στα ελληνικά κατά την ελληνιστική-ρωμαϊκή εποχή και τα οποία διασώθηκαν στη μορφή παραθεμάτων από τους μεταγενέστερους χριστιανούς συγγραφείς και κυρίως από τον Ευσέβιο Καισαρείας στην Ευαγγελική Προπαρασκευή. Σκοπός της παρούσας ανάλυσης είναι να διαπιστωθεί κατά πόσο αυτά τα κείμενα εξετάσθηκαν, ειδικότερα στο πλαίσιο της μελέτης του Ιουδαϊσμού του Δεύτερου Ναού και στις μελέτες για την ιουδαϊκή ιστοριογραφία κατά την ελληνορωμαϊκή περίοδο και πώς αυτή η έρευνα συμβάλλει στη μελέτη των Πράξεων.
Preston T. Massey, "Long Hair as a Glory and as a Covering Removing an Ambiguity from 1 Cor 11:15", 52-72
Το θέμα της παρούσας μελέτης είναι η εξέταση του στ. 15 του 1 Κορ 11, 2-16 υπό το φως της πρακτικής του καλύμματος. Αν το θέμα εδώ είναι η κάλυψη της κεφαλής (θέση την οποία υιοθετεί ο συγγραφέας εδώ), τότε πώς μπορεί ο ερμηνευτής να συμβιβάσει τη γενικότερη κειμενική συνάφεια με την δήλωση στο στ. 15 ότι τα μακριά μαλλιά είναι η δόξα της γυναίκας; Αν, όπως υποστηρίζει το κείμενο, τα μακριά μαλλιά πρέπει να θεωρηθούν "δόξα", με ποια λογική θα πρέπει η γυναίκα να τοποθετεί κάλυμμα στο κεφάλι της. Ο συγγραφέας προτείνει μία διέξοδο από αυτό το δίλημμα καταδεικνύοντας πώς ένα κάλυμμα μπορεί να επιτελέσει τη διπλή λειτουργία αναδεικνύοντας την ομορφιά των μαλλιών και παράλληλα να παραμείνει ένα σύμβολο της γυναικείας σεμνότητας.
Abraham J. Malherbe, "Godliness, Self-Sufficiency, Greed, and the Enjoyment of Wealth 1 Timothy 6:3-19 Part II", 73-96
Στο 1 Τιμ 5 ο συγγραφέας αναφέρεται στην οικονομική ενίσχυση της εκκλησίας από κάποια μέλη της και στο κεφ. 6 συζητά τη στάση των μεμονωμένων ατόμων απέναντι στο χρήμα και στη χρήση του. Ο συγγραφέας της παρούσας μελέτης επικεντρώνεται στο κεφ. 6 και ειδικότερα στους στ. 17-19 και υποστηρίζει ότι, ενώ τα φιλοσοφικά κείμενα είναι πρώτιστης σημασίας για την περιγραφή της ηθικής διδασκαλίας, η λαϊκή ηθική, που εκφράζεται μέσα από αποφθέγματα, παροιμίες, γνώμες, δράμα, σάτιρα και επιγραφές, καθιστά ευκολότερη την περιγραφή του ηθικού κόσμου των Ποιμαντικών Επιστολών. Αυτό που προκύπτει είναι μία ποικιλία κάποιων σχετικά παρόμοιων διδασκαλιών όσον αφορά στον πλούτο. Η ποικιλία των απόψεων σχετικά με το ίδιο θέμα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είναι περισσότερο ρεαλιστικό να αντιμετωπίσει κανείς το 1 Τιμ 6, 17-19 ως μία στάση μεταξύ πολλών παρά ως μία στάση που προκύπτει από τη μία την άλλη αντίληψη του περιβάλλοντος. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η έμφαση που δίνεται στην απόλαυση που προκύπτει από την σωστή χρήση του πλούτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου