Susanne Scholz, "A Third Kind of Feminist Reading: Toward a Feminist Sociology of Biblical Hermeneutics", 9-32
Στο άρθρο διατυπώνεται η άποψη ότι το επόμενο βήμα στις φεμινιστικές βιβλικές σπουδές απαιτεί ή ακόμη και διεκδικεί την ανάπτυξη παραδειγμάτων ενταγμένων μέσα στο κοινωνιολογικό πλαίσιο. Δίνεται μάλιστα ένα παράδειγμα γι' αυτό με την εξέταση της ερμηνείας της ιστορίας του Γεν 2-3 κατά τα τελευταία 40 χρόνια. Προκύπτουν πέντε ερμηνευτικά στάδια. Κινούνται από το πρώτο στάδιο των φεμινιστικών ερμηνειών σε ένα δεύτερο της απάντησης του αποδομισμού, σε ένα τρίτο της επιβεβαίωσης της ανδροκεντρικής σημασίας του κειμένου, σε ένα τέταρτο της επιμονής του Christian Right για τους πατριαρχικούς ανδρικούς ρόλους και τέλος σε ένα πέμπτο στάδιο των καταναλωτικών βιβλικών μηνυμάτων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Δύσης. Αυτή η ανάλυση καταδεικνύει ότι μία φεμινιστική κοινωνιολογία της βιβλικής ερμηνευτικής εξηγεί, ακόμη και σε έναν αρχάριο μελετητή, τις σχέσεις μεταξύ της βιβλικής ερμηνευτικής και της κοινωνίας, επειδή παρουσιάζει τα βιβλικά κείμενα και τις ιστορίες ερμηνείας ως ερμηνευτικά δυναμικές, πολιτικά και θρησκευτικά φορτισμένες συζητήσεις σχετικά με τις κοινωνικοπολιτικές πρακτικές.
Matthew C. Easter, "The Pistis Christou Debate: Main Arguments and Responses in Summary", 33-47
Η συζήτηση για τη φράση "πίστις Χριστοῦ" συνεχίζει να προκαλεί το ενδιαφέρον των ειδικών. Ενώ εμφανίζονται μία σωρεία μελετών σχετικά με το ζήτημα, οι ερμηνευτές συνήθως επαναλαμβάνουν τα κύρια επιχειρήματα που στηρίζουν τη θέση τους. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται οι δύο βασικές πλευρές της συζήτησης για την πίστη Χριστού και τα αντεπιχειρήματα για κάθε πλευρά. Πρώτα παρουσιάζονται τα επιχειρήματα υπέρ της γενικής αντικειμενικής και ακολουθούν εκείνα για τη γενική υποκειμενική. Η μελέτη κλείνει με μία συζήτηση των τρόπων που οι ερμηνευτές στηρίχθηκαν στην προηγούμενη κατανόηση από μέρους του της παύλειας θεολογίας την οποία επιστρατεύουν ως ένα σημαντικό επιχείρημα υπέρ της θέσης του. Επομένως ο συγγραφέας καταλήγει ότι το μεγαλύτερο ερμηνευτικό ζήτημα σχετικά με τη φύση του ευαγγελίου του Παύλου είναι το ζήτημα της σημασίας του όρου "πίστις Χριστοῦ".
Aldred A. Genade, "The Letter to Titus in Recent Scholarship: A Critical Overview", 48-62
Μία ανασκόπηση της βιβλιογραφίας των δύο τελευταίων δεκαετιών οδηγεί στη διαπίστωση ότι η επιστολή προς Τίτον απομακρύνεται από την εξάρτηση από τις δύο προς Τιμόθεον επιστολές. Παγιδευμένη μαζί με την 1 και 2 Τιμ η ιδιαίτερη φωνή της προς Τίτον πέρασε απαρατήρητη. Για παράδειγμα οι ερμηνευτές εξετάζουν τώρα τη θεολογία και τη δομή της επιστολής προς Τίτον παρά των ποιμαντικών. Επιπλέον ακόμη και από απόψεως μεθοδολογίας, φαίνεται να υπάρχει μία μετατόπιση κι ένα τουλάχιστον άρθρο εφαρμόζει τη ρητορική ανάλυση στο κείμενο. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται οι βασικές τάσεις στην έρευνα σχετικά με την επιστολή. Από την άλλη όμως αποκαλύπτεται ότι ακόμη δεν έχουν γίνει αρκετά για τη μελέτη της επιστολή. Ο συγγραφέας της μελέτης εκφράζει την ελπίδα η παρούσα ανασκόπηση της έρευνας να δώσει το έναυσμα για περισσότερες μελέτες της επιστολής.
Ben C. Dunson, "The Individual and Community in Twentieth- and Twenty-first-Century Pauline Scholarship", 63-97
Η υπαρξιακή προσέγγιση της Κ.Δ. από τον Rudolf Bultmann βρήκε πολλούς υποστηρικτές κατά τον 20ο αι. Προκάλεσε επίσης την αντίδραση του μαθητή του, Ernst Käsemann, ο οποίος υποστήριξε ότι η εξατομικευμένη ερμηνεία ειδικά του Παύλου από τον Bultmann ήταν προβληματική για εξηγητικούς, θεολογικούς και φιλοσοφικούς λόγους, επειδή αγνοούσε την την οικουμενική και κοινοτική διάσταση της θεολογίας του Παύλου. Η συζήτηση μεταξύ αυτών των δύο ερευνητών συνεχίσθηκε στις γενιές που ακολούθησαν. Οι περισσότεροι ερευνητές ακολούθησαν (άμεσα ή έμμεσα) τη θέση του Käsemann να διαβαστεί ο Παύλος στο σύνολό του και κυρίως λαμβάνοντας αποκλειστικά υπόψη την εκκλησιολογική διάσταση. Ωστόσο οι πρόσφατες φωνές που ακούγονται αμφισβητούν αυτήν την τάση και θεωρούν ότι είναι μονομερής και αποπροσανατολίζει από άλλες σημαντικές πλευρές της σκέψης του Παύλου. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται η συζήτηση μεταξύ των Bultmann και Käsemann και τις μεταμορφώσεις που αυτή η συζήτηση υπέστη μέχρι σήμερα και επισημαίνονται κυρίως τα σημαντικότερα ερμηνευτικά ζητήματα που συνδέονται με τη θέση του ατόμου και της κοινότητας μέσα στη σκέψη του Παύλου.
David M. Miller, "The Meaning of Ioudaios and its Relationship to Other Group Labels in Ancient ‘Judaism’", 98-126
Αυτή η μελέτη, το πρώτο μέρος μίας εκτενέστερης μελέτης, περιγράφει και αξιολογεί κριτικά τις σημαντικότερες ακαδημαϊκές συμβολές στο ζήτημα της σχέσης μεταξύ του Ιουδαίος ("Ιουδαίος" ή "κάτοικος της Ιουδαίας") και των άλλων ονομάτων ομάδας. Στο πρώτο μέρος εξετάζεται η γενική άποψη ότι ο όρος "Ιουδαίος" ήταν ένας χαρακτηρισμός που ερχόταν έξωθεν, ενώ ο όρος "Ισραήλ" ήταν ένας χαρακτηρισμός έσωθεν. Στο δεύτερο μέρος εξετάζονται οι εξηγήσεις που δόθηκαν για τη σχέση μεταξύ του Ιουδαίος και άλλων όρων, όπως "Γαλιλαίος", "Ιδουμαίος" και "Ιτουραίος" και αξιολογούνται υπό το φως της μαρτυρίας του Ιωσήπου. Στα συμπεράσματα της μελέτης παρουσιάζεται με αδρές γραμμές η παρακμή της θρησκείας και η άνοδος του εθνικισμού ως ερμηνευτικές κατηγορίες μέσα στην έρευνα για τον όρο Ιουδαίους και τίθενται τα ερωτήματα σχετικά με τη σημασία του όρου τα οποία χρήζουν μεγαλύτερης ανάπτυξης. Στο δεύτερο μέρος της μελέτης θα αναλυθούν οι όροι θρησκεία και εθνικότητα στην έρευνα για τον όρο Ιουδαίος και θα αξιολογηθεί η συζήτηση σχετικά με τον όρο στις αγγλικές μεταφράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου