Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Το νέο τεύχος του Lectio Difficilior / The current issue of Lectio Difficilior

Στο νέο τεύχος του Lectio Difficilior 1/2010 δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Tal Ilan, "Huldah, the Deuteronomic Prophetess of the Book of Kings"
Aνάμεσα στις τέσσερις γυναίκες προφήτιδες, οι οποίοι αναφέρονται ονομαστικά στην εβραϊκή Βίβλο, η Hulda είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση: α) είναι η μόνη που πραγματικά προφητεύει, β) η προφητεία της δεν εκπληρώνεται βέβαια, ποτέ όμως δεν χαρακτηρίζεται ως ψευδοπροφήτις, γ) η προφητεία της για το βασιλιά Ιωσία συνδέεται άμεσα με την ανακάλυψη της Τορά, δ) το ρητορικό της ύφος ομοιάζει με καταπληκτικό τρόπο το ύφος του προφήτη Ιερεμία, ε) αξιοπρόσεκτο είναι πίσης ότι ο Ιερεμίας δεν εμφανίζεται πουθενά στο βιβλίο των Βασιλειών. Με βάση τα παραπάνω σημεία υποστηρίζεται στο παρόν κείμενο ότι για το συγγραφέα του βιβλίου των Βασιλειών η Hulda είναι η σημαντικότερη κήρυκας του δευτερονομικού μηνύματος, σύμφωνα με το πνεύμα του οποίου συντάχθηκε όλο το βιβλίο των Βασιλειών. Αποδείξεις γι' αυτό απαντούν σε δύο τανναϊτικά κείμενα, όπου αναφέρονται ο τάφος της Hulda και οι πύλες του Ναού, που έφεραν το όνομά της, ως σημαντικά σημεία της πόλης της Ιερουσαλήμ στην εποχή του Δεύτερου Ναού.

Marianne Bjelland Kartzow, "Resurrection as Gossip: Representations of Women in Resurrection Stories of the Gospels"
Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι οι αντιδράσεις στο βιβλίο της συγγραφέας, που πρόσφατα κυκλοφόρησε και το οποίο κάνει λόγο για το κουτσομπολιό και το κοινωνικό φύλο στις ποιμαντικές επιστολές. Εδώ χρησιμοποιείται η έννοια "ιστορίες κουτσομπολιού" ως εργαλείο για την ανάλυση του τρόπου που παρουσιάζονται οι γυναίκες στις ευαγγελικές ιστορίες της ανάστασης. Με τη βοήθεια της φεμινιστικής μεθόδου της αποδόμησης των φυλικών στερεοτύπων η συγγραφέας αποκαλύπτει τη δυναμική των ιστοριών κουτσομπολιού, ώστε οι ιστορίες για τις γυναίκες και τη σωτηρία να αναγνωσθούν με ένα νέο τρόπο: όχι μόνο στο κατά Λουκάν εμφανίζονται οι γυναίκες ως εκείνες που διαδίδουν τέτοιες ιστορίες για να εξηγήσει γιατί τελικά οι μαθητές δεν τις πίστεψαν (Λκ 24, 11). Στο πρώτο μέρος του άρθρου η συγγραφέας παρουσιάζει αυτές τις ιστορίες κουτσομπολιού ως σημαντικές για τη θρησκευτική αφήγηση, στη συνέχει εξετάζει τον τρόπο που παρουσιάζονται οι γυναίκες στα πρώιμα χριστιανικά κείμενα, που πραγματεύονται το θέμα της σωτηρίας και στο τέλος διατυπώνει κάποιες σκέψεις για τη σχέση μεταξύ ιστοριών κουτσομπολιού και του ευαγγελίου καθώς και για την ετυμολογία των δύο όρων και το σημασιολογικό τους εύρος.

Sara Kipfer, "Wie konnte das nur geschehen? Eine Untersuchung der Interaktion der Figuren in 2Samuel 13,1-22"
Το 2 Σαμ 13, 1-22 (=Σαμ) είναι πιθανόν το καλύτερα μελετημένο κείμενο της εβραϊκής Βίβλου. Ταυτόχρονα είναι ένα κείμενα το οποίο προκαλεί τους ερευνητές να κάνουν ένα προσωπικό σχολιασμό. Με τη βοήθεια της συστημικής προσέγγισης, όπως αυτή εφαρμόζεται στην ψυχολογία, στο άρθρο παρουσιάζεται το πώς κατηγορίες όπως "θύμα" και "θύτης" ή "θετικοί" και "αρνητικοί" χαρακτήρες δεν επαρκούν για να απαντήσουν στο ερώτημα "Πώς μπορεί να συνέβη αυτό;". Το 2 Σαμ 13, 1-22 δεν περιγράφει καθαρά πατριαρχικές δομές βίας ούτε επικεντρώνεται αποκλειστικά στο προσωπικό έγκλημα ενός ατόμου. Μάλλον το σεξουαλικό έγκλημα θεωρείται μέσα στη συνάφεια ενός δικτύου, των σχέσεων αλληλεξάρτησης και των κοινωνικών διαστάσεων του ατομικού πόνου. Σε αυτήν τη συνάφεια το παρόνα άρθρο ασχολείται με τη δομή των σχέσεων και την αλληλεπίδραση των χαρακτήρων και προσπαθεί να καταδείξει πώς η πράξη του βιασμόυ στο 2 Σαμ 13, 1-22 δεν είναι η πράξη ενός ατόμου, αλλά θα πρέπει να ενταχθεί στη συνάφεια των οικογενειακών σχέσεων και της συνενοχής, της παρατήρησης και της αδιαφορίας, της δημοσιοποίησης και της απόκρυψης.

Susanne Scholz, "The Bible as “Men’s” Word? Feminism and the Translation of the Hebrew Bible/Old Testament"
Στο άρθρο περιγράφονται οι συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα κατά τις τελευταίες δεκαετίες σχετικά με τις μεταφράσεις της Βίβλου, οι οποίες ήδη στον αγγλόφωνο χώρο χαρακτηρίζονται ως "φυλικά ουδέτερες" μεταφράσεις. Η ανάλυση καταδεικνύει ότι στη βάση αυτών των συζητήσεων βρίσκονται ερμηνευτικές και κοινωνικοπολιτικές διαφορές. Επιπλέον άμεσα συνδεδεμένες με το θέμα είναι λεξικολογικές-γλωσσολογικές και κοινωνικοπολιτισμικές μεταφραστικές αρχές, κάτι το οποίο τελικά οδηγεί στο να αμφισβητηθούν οι εδραιωμένες σχέσεις δυνάμης στη βιβλική επιστήμη καθώς επίσης και στους χριστιανικούς και ιουδαϊκούς θεσμούς. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ένταση της συζήτησης, καθώς διακυβεύονται περισσότερα από το ίδιο το κείμενο. Στο άρθρο εξετάζονται οι αντιπαραθέσεις σε τρία στάδια. Στην αρχή η συνοπτική περιγραφή των πρόσφατων επιστημονικών εξελίξεων στον τομέα της μετάφρασης καταδεικνύει ότι έχουν εγκαταλειφθεί οι λεξικολογικές - γλωσσολογικές μεταφραστικές στρατηγικές. Στη συνέχεια πειγράφονται οι διάφορες περιεκτικές μεταφράσεις της Βίβλου δίνοντας έμφαση σε αυτές στον αγγλόφωνο και γερμανόφωνο χώρο. Τέλος δίνεται ένα παράδειγμα της αντιπαράθεσης παραπέμποντας στο Ωσ 11, 9γ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: