Το νέο τεύχος του JSPs / The recent issue of JSPs

Στο νέο τεύχος του Journal for the Study of the Pseudepigrapha 19:3 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Carla Sulzbach, "When Going on a Heavenly Journey, Travel Light and Dress Appropriately", 163-193
Πώς συμβαίνει όταν οι άνθρωποι στη γη συναντούν ουράνια όντα, αυτά πάντοτε να εμφανίζονται με ανθρώπινη μορφή; Και στη συνέχεια, όταν οι ίδιοι θνητοί επισκέπτες εισέρχονται στον ουράνιο κόσμο να αποκτούν αγγελικές ιδιότητες; Μήπως τα πολύ διαφορετικά αυτά περιβάλλοντα επηρεάζουν ουσιαστικά τη φύση τόσο των κατοίκων όσο και των επισκεπτών; Προκειμένου να απαντήσει αυτά τα ερωτήματα η συγγραφέας του παρόντος άρθρου εξετάζει διάφορα κείμενα που πραγματεύονται επιφάνειες και ουράνια ταξίδια καθώς και καταβάσεις μέσα από την προοπτική των χώρων, οι οποίοι απαρτίζουν το σκηνικό αυτών των αφηγήσεων. Τα κείμενα που χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα, θα ρίξουν φως στη σχέση μεταξύ της φύσης των ουράνιων αγγελικών / θείων και γήινων ανθρώπινων όντων από τη μία και την ουσία η οποία χαρακτηρίζει τους δύο αυτούς κόσμους από την άλλη. Η ανάλυση των κειμένων θα δώσει τη δυνατότητα να κατανοηθεί η δομή και να κατασκευασθεί το παράδειγμα μέσω του οποίου άλλες αφηγήσεις συναντήσεων ανθρώπων και θείων όντων μπορούν να κατανοηθούν. Επιπλέον αυτό το παράδειγμα θα βοηθήσει στην εξήγηση των μηχανισμών της υπέρβασης των ορίων.

Pierpaolo Bertalotto, "The Enochic Son of Man, Psalm 45, and the Book of the Watchers", 195-216
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να συμβάλει στη συζήτηση σχετικά με τη φύση του Υιού του Ανθρώπου στις Παραβολές του Ενώχ. Αυτός ο χαρακτήρας κατασκευάστηκε στη βάση διαφόρων κειμένων της βιβλικής παράδοσης, ανάμεσα στα οποία σαφώς κεντρικό ρόλο διαδραμάτισε ο Ψα 45, τα οποία ερμηνεύθηκαν ως προφητείες της έλευσης ενός υπεράνθρωπου εσχατολογικού πρωταγωνιστή. Αυτά τα κείμενα συνδυάστηκαν στη βάση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ενωχικής ιδεολογίας και της μυθικής τους αναπαράστασης, όπως αυτό προκύπτει ιδιαίτερα από το Βιβλίο των Φυλάκων. Το αποτέλεσμα είναι μία υβριδική μορφή, η οποία έχει τη φύση των αρχαγγέλων και των ανθρώπων. Παρουσιάζεται επομένως ως ένα θετικό αντίστοιχο των Γιγάντων, των τεράτων που προέκυψαν από την αμαρτωλή σχέση μεταξύ των φυλάκων και των θυγατέρων των ανθρώπων κι ως εκείνος που νόμιμα αποκαλύπτει την ουράνια σοφία, εμφανίζεται επίσης ως η κατοπτρική αντανάκλαση των ίδιων των φυλάκων.

S.R. Burge, "‘ZR’L, The Angel of Death and the Ethiopic Apocalypse of Peter", 217-224
Ενώ ο άγγελος ‘!Ezr’l, ένας άγγελος της Κόλασης, εμφανίζεται στην αιθιοπική Αποκάλυψη του Πέτρου, το όνομα ‘!Ezr’l παραμένει ακατανόητο. Από πού προέρχεται αυτό το όνομα; Η ισλαμική παράδοση ίσως προσφέρει την απάντηση, αφού το ίδιο αγγελικό όνομα ‘!Azr’l ή ‘!Izr’l, είναι ένα συνηθισμένο όνομα για τον Άγγελο του Θανάτου. Ο συγγραφέας αξιολογεί την ιστορία της χρήσης αυτού του ονόματος και ερωτά, εάν η ισλαμική παράδοση επηρέασε τη χρήση του στην αιθιοπική εκδοχή της Αποκάλυψης του Πέτρου. Επιπλέον σε αυτή τη μελέτη τίθεται το ερώτημα, εάν είναι δυνατό επίσης να αξιοποιηθεί η συμπερίληψη του ονόματος ‘!Ezr’l ως ένας τρόπος χρονολόγησης του κειμένου.

Nancy Klancher, "The Male Soul in Drag: Women-as-Job in the Testament of Job", 225-245
Στην έρευνα η εμφατική παρουσία των γυναικείων χαρακτήρων στην Διαθήκη του Ιώβ έχει αξιολογηθεί ως ένα λογοτεχνικό μέσο που συμβολίζει τα όρια της θηλυκής ανθρώπινης φύσης. Οι γυναικείοι χαρακτήρες κατανοούνται ως μέσο για να τονισθεί η υπεροχή του Ιώβ μέσα από μία αντίθεση προς την αρετή και την πνευματική γνώση του Ιώβ. Ωστόσο το κείμενο επιτρέπει μία ανάγνωση, όπου οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν διάφορες πλευρές του Ιώβ, ως μορφές που αντικατοπτρίζουν τους αγώνες και τις νίκες του. Αυτό το άρθρο προσφέρει μία προσεκτική ανάγνωση των λειτουργιών που αναλαμβάνουν οι γυναικείοι χαρακτήρες ως Ιώβ. Στο τελευταίο μέρος του παρουσιάζονται κάποια παραδείγματα από ανάλογες λογοτεχνικές παραδόσεις όπου οι γυναικείοι χαρακτήρες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο μέσα στο πλαίσιο της φεμινιστικής ερμηνευτικής προσέγγισης.