Στο νέο τεύχος του Dead Sea Discoveries 17:1 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Richard J. Saley, "Reconstructing 4QJerb According to the Text of the Old Greek", 1-12
Είναι γενική η εκτίμηση ότι το 4QJerb και η μετάφραση των Ο΄ συμφωνούν μεταξύ τους όσον αφορά στη σειρά των στίχων και τη συντομία του κειμένου. Ωστόσο δεν κατεβλήθη ποτέ η προσπάθεια να αποκατασταθεί το 4QJerb στο σύνολό του - το 90% του κειμένου απουσιάζει - με βάση το αρχαίο ελληνικό κείμενο. Αν γίνει μια τέτοια αποκατάσταση τότε αναδεικνύεται η σχέση του 4QJerb προς το κείμενο στο οποίο στηρίχθηκε η αρχαία ελληνική μετάφραση.
Richard J. Saley, "Reconstructing 4QJerb According to the Text of the Old Greek", 1-12
Είναι γενική η εκτίμηση ότι το 4QJerb και η μετάφραση των Ο΄ συμφωνούν μεταξύ τους όσον αφορά στη σειρά των στίχων και τη συντομία του κειμένου. Ωστόσο δεν κατεβλήθη ποτέ η προσπάθεια να αποκατασταθεί το 4QJerb στο σύνολό του - το 90% του κειμένου απουσιάζει - με βάση το αρχαίο ελληνικό κείμενο. Αν γίνει μια τέτοια αποκατάσταση τότε αναδεικνύεται η σχέση του 4QJerb προς το κείμενο στο οποίο στηρίχθηκε η αρχαία ελληνική μετάφραση.
Shulamit Elizur, "Two New Leaves of the Hebrew Version of Ben Sira", 13-29
Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζεται μία ελαφρά αναθεωρημένη μετάφραση της πρώτη έκδοσης, η οποία κυκλοφόρησε στα εβραϊκά το 2007 των δύο νέων φύλλων του χειρογράφου C της Geniza της εβραϊκής εκδοχής της Ben Sira. Με αυτά τα δύο νέ φύλλα, από ένα μη συνεχόμενο δίφυλλο, έχουμε τώρα οκτών φύλλα από τρία συνεχόμενα δίφυλλα του χειρογράφου. Το δεύτερο φύλλο περιέχει την πρώτη εβραϊκή μαρτυρία για τους στίχους Σειρ 20,30 - 25,7.
Alec J. Lucas, "Scripture Citations as an Internal Redactional Control: 1QS 5:1-20a and Its 4Q Parallels", 30-52
Σε αυτό το άρθρο ο συγγραφέας πρώτον αποδομεί τα εσωτερικά επιχειρήματα που προτάθηκαν από την Sarianna Metso για την αρχαιότητα του 4QSb,d και την παράδοση του κειμένου σε σχέση με το 1QS 5:1-20a. Στη συνέχεια κατασκευάζει το δικό του εσωτερικό επιχείρημα για την αρχαιότητα του 4QSb,d στη βάση των γραφικών παραθεμάτων τα οποία είναι παρόντα στο 1QS 5:1-20a, αλλά απουσιάζουν στο 4QSb,d. Υποστηρίζεται ότι κάθε παράθεση (Σοφ 1,6 στο 1QS 5,11, Λευιτ 22,16 στο 1QS 5,14-15, Έξοδ 23,7 στο 1QS 5:15, Ησ 2,22 στο 1QS 5,17) υιοθετείται λαμβάνοντας υπόψη την αρχική της συνάφεια και η πρόληψή της γίνεται με ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο, το οποίο δεν απαντά στο 4QSb,d. Αυτή η συνέπεια στο μοτίβο σύνταξης οδηγεί στο συμπέρασμα της αρχαιότητς του 4QSb,d, αφού είναι ευκολότερο να εξηγηθεί πώς τα μη παράλληλα παραθέματα και το σχετικό λεξιλόγιο προστέθηκαν στην S παράδοση του κειμένου παρά να εξηγηθεί πώς και τα παραθέματα και το λεξιλόγιο απαλείφθηκαν από αυτό.
Kazen, Thomas, "4Q274 Fragment 1 Revisited—or Who Touched Whom? Further Evidence for Ideas of Graded Impurity and Graded Purifications ", 53-87
Αυτό το απόσπασμα αφορά στους φορείς της ακαθαρσίας σε ενδιάμεσα στάδια μείωσης της ακαθαρσίας και της επαφής τους με καθαρά και ακάθαρτα. Αποτελεί μαρτυρία της αρχαίας προέλευσης των ιδεών για κλιμακούμενη ακαθαρσία και κλιμακούμενη κάθαρση. Στο πρώτο τμήμα λόγος γίνεται για τον "λεπρό" κι όχι για τον zav. Η αρχική ακαθαρσία της γυναίκας σε έμμηνο ρύση μειώνεται με την τελετή κάθαρσης με νερό κατά την πρώτη μέρα, μία τελετή ανάλογη με εκείνη της κάθαρσης των "λεπρών" και με την αναπτυσσόμενη πρακτική για τους καθαρμούς της πρώτης μέρας εξαιτίας της ακαθαρσίας μέσω ενός πτώματος. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το κείμενο δε θα πρέπει να αναγνωσθεί μέσα στο πλαίσιο του στενού περιβάλλοντος της συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας, αλλά αντικατοπτρίζει μία γενικότερη ανάπτυξη ευρύτερων πρακτικών καθαρμού κατά τη διάρκεια της εποχής του Δεύτερου Ναού.
Alex P. Jassen, "A New Suggestion for the Reconstruction of 4Q370 1 i 2 and the Blessing of the Most High (Elyon) in Second Temple Judaism", 88-113
Σε αυτό το άρθρο διατυπώνεται μία νέα πρόταση για την αποκατάσταση το κενού στο χειρόγραφο της Νεκράς Θαλάσσης 4Q370 (Προειδοποίηση με βάση τον κατακλυσμό). Ο συγγραφέας συζητά τις επιπτώσεις που έχει αυτή η αποκατάσταση στη λειτουργική ευλογία του Θεού κατά την περίοδο του Δεύτερου Ναού. Οι δύο πρώτες σειρές του 4Q370 κάνουν μία ανασκόπηση της προσδοκίας για ευγνωμοσύνη εκ μέρους των ανθρώπων εξαιτίας της προκατακλυσμιαίας γεωργικής ευφορίας , η οποία περιγράφεται στο κείμενο. Κάνοντας μία παράφραση του Δευτ 8,10, το 4Q370 καλεί τους ανθρώπους να φάνε, να χορτάσουν και να ευλογήσουν. Το διασωζόμενο κείεμνο παρέχει μέρους του άμεσου αντικειμένου της ευλογίας -"το όνομα του ..."- και ακολουθεί ένα μικρό κενό. Με βάση τις παλαιογραφικές και συγκριτικές φιλολογικές μαρτυρίες, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το κενό θα πρέπει να συμπληρωθεί με το θείο όνομα "Ύψιστος". Αυτή η παράφραση του Δευτ 8,10 στο 4Q370 είναι μέρος μίας μεγαλύτερης παράδοσης εξηγητικής επαναδιατύπωσης του Δευτ 8,10 στις προσευχές μετά το γεύμα της εποχής του Δεύτερου Ναού, όπου το θείο επίθετο "Ύψιστος" αντικαθιστά το τετραγγράμματο ως αντικείμενο ευλογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου