Το νέο τεύχος του Protokolle zur Bibel 18:2 (2009) είναι το πρώτο μέρος ενός αφιερώματος στις μορφές βίας μέσα στη Βίβλο:
Elisabeth Birnbaum, "Hermeneutische Vorentscheidungen und ihre Folgen im Umgang mit Gewalttexten in der Bibel", 73-79
Στο σύντομο αυτό άρθρο γίνεται μία προσπάθεια διάκρισης μεταξὐ των προβληματικών και των κατάλληλων ερμηνευτικών προϋποθέσεων στην ανάγνωση βιβλικών κειμένων που κάνουν αναφορά στη βία και σημειώνονται οι ερμηνευτικές συνέπειες της μίας ή άλλης επιλογής.
Agnethe Siquans, "Ansätze zur Gewaltüberwindung in der Bibel : drei alttestamentliche Beispiele", 81-90
Σε αυτό το άρθρο η συγγραφέας παραδειγματικά αναφέρεται σε ορισμένες στρατηγικές προσέγγισης του θέματος της βίας στην Π.Δ., οι οποίες αντικατοπτρίζουν την ανθρώπινη και τη θεία χρήση της. Στα κείμενα, στα οποία γίνεται λόγος για τους πολέμους του Ισραήλ (1), η βία μεταφέρεται με διάφορους τρόπους στο Γιαχβέ, ο οποίος επεμβαίνει για λογαριασμό του αδύναμου και καταπιεσμένου λαού του. Η εντολή του αφορισμού (2) διατρέχει με έμμεσο τρόπο το Δευτερονόμιο και το βιβλίο του Ιησού του Ναυί. Το θέμα της "μεταμέλειας του Θεού" προβάλλει έναν ακραίο θεολογικό τρόπο έκφρασης για να δηλωθεί η πιστότητα του Θεού προς το λαο του ενόψει μάλιστα της αμετανοησίας του Ισραήλ και η δυνατότητα σωτηρίας του ενόψει της θεϊκής απειλής για αφανισμό. Οι στρατηγικές που παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο ἀρθρο δεν προτείνουν μία υπέρβαση του προβλήματος της βίας αλλά αντιπροσωπεύουν μορφές της σχετικοποίησής της.
Bernd Obermayer, "Fremde Herrscher und 'KriegstheologInnen' : zur Perzeption des Fremden im Gewaltdiskurs alttestamentlicher Kriegsnarrative", 91-108
Mέσα στην Π.Δ. γίνεται συχνά λόγος για τη βία σε κείμενα σχετικά με τον πόλεμο. Καθώς οι στρατιωτικές αντιπαραθέσεις είναι πάντοτε ενάντια "στους" ξένους, ένα σημαντικό ζήτημα στη βιβλική συζήτηση για τον πόλεμο είναι ο προσδιορισμός του ξένου. Ο συγγραφέας πραγματεύεται το συνδυασμό των παλαιοδιαθηκικών ιδεολογιών για τον πόλεμο και την παρουσίαση των ξένων αφηγηματικών χαρακτήρων. Και στα δύο επίπεδα η θεολογική διάσταση του πολέμου καταλαμβάνει μία κεντρική θέση. Αυτό ισχύει με ιδιαίτερο τρόπο και στην παρουσίαση των ξένων ηγεμόνων στον πόλεμο ενάντια στον Ισραήλ (ο Φαραώ στα Εξ 1-14 και ο βασιλιάς Σανχερίμπ στα 2 Βασ 18-19). Το ότι αυτοί οι ξένοι αφηγηματικοί χαρακτήρες δεν είναι πάντοτε εχθρικοί προς το λαό του Γιαχβέ, αυτό καθίσταται σαφές από τον τρόπο που παρουσιάζονται μη ισραηλίτες, γυναίκες και άνδρες, οι οποίοι αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο να ερμηνεύσουν τον πόλεμο. Μερικές και μερικοι ξένοι "θεολόγοι του πολέμου" (η Ραχάβ στα Ιησ 2 και 6 καθώς επίσης ηο Αχιώρ στο Ιουδείθ 5,5-21 και 14,6-10) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι κάθε βιβλικό κείμενο που αναφέρεται στον πόλεμο αποτελεί μαρτυρία της βιβλικής συζήτησης για την ετερότητα.
Stefan Fischer, "Die Machtstrukturen der Gewalt in Hoheslied", 109-121
Στο παρόν άρθρο ο όρος βία ορίζεται σύμφωνα με τους λατινικούς όρους vis, volentia, potestas και potentia. Τα συμπεράσματα αυτής της ανάλυσης εφαρμόζονται στο Άσμα. Σημειώνονται διάφορα πεδία της βίας και μάλιστα εκείνα της γυναίκας στη βασιλική αυλή, της γυναίκας και των αδελφών της, της αγάπης μεταξύ της οικειότητας και της παρανομίας, της αυτοπαγίδευσης της αγάπης και της ορολογίας βίας στην έκφραση της αγάπης.
Anneliese Felber, "Zwei Wörter mit langer Gewaltgeschichte : "compelle intrare" (Lk 14,23)", 123-132
Για αιώνες χρησίμευσε η κατανόηση του Λκ 14,23 (compelle intrare) από τον Αυγουστίνο στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τους Δονατιστές ως βιβλική τεκμηρίωση της εφαρμογής της βίας σε ετερόδοξους. Αυτό κατέστη δυνατό μέσα από μία εντελώς επιλεκτική πρόσληψη του συγκεκριμένου χωρίου αγνοώντας το γενικότερο πλαίσιο και μέσα από την κατανόησή του ως γενικευμένου κανόνα συμπεριφοράς.
Veronika Tropper, "'Tue einer Fremden nicht Gewalt an, tue nicht der Magd Gottes Gewalt an!' (ActThecl 26) : frühchristliches Martyrium und Realgeschichte der Gewalt", 133-147
Οι Πράξεις της Θέκλας ως μέρος των αποκρύφων Πράξεων του Παύλου παρέχουν δύο αφηγήσεις για το μαρτύριο μίας γνωστής γυναίκας της πρώιμης χριστιανικής παράδοσης -της Θέκλας από το Ικόνιο. Στην παρούσα σύντομη μελέτη η συγγραφέας διαβάζει τις αφηγήσεις αυτού του απόκρυφου κειμένου σε συνδυασμό με την ιστορία της βίας στην αρχαιότητα. Αυτή η διεπιστημονική προσέγγιση αξίζει πραγματικά και προσφέρει νέα στοιχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου