Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Το τρέχον τεύχος του NovT / In the current issue of NovT

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Novum Testamentum 54:1 (2012) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:


Peter J. Williams, "An Examination of Ehrman's Case for ὀργισθείς in Mark 1:41", 1-12
Ο Bart D. Ehrman ασχολήθηκε διεξοδικά με τη γραφή "ὀργισθείς" στο Μκ 1, 41. Σε αυτήν την κριτική εξέταση των επιχειρημάτων του και του κειμένου ο συγγραφέας του άρθρου αποπειράται να αποδείξει ότι η  πρόταση του Ehrman, όπως κι άλλων ειδικών, δεν έχει συζητηθεί αρκετά κι ότι επίσης δεν έχει διερευνηθεί το πώς ένα αρχικό "σπλαχνισθείς" μετατράπηκε σε "ὀργισθείς". Στο άρθρο επίσης υπογραμμίζονται κάποιες από τις αδυναμίες της επιχειρηματολογίας του Ehrman. Ο συγγραφέας του άρθρου θεωρεί ότι η γραφή "σπλαχνισθείς" είναι περισσότερο πιθανή και συμφωνεί και με τη συνάφεια.

Takamitsu Muraoka, "Luke and the Septuagint", 13-15
Η επιλογή των ελληνικών λέξεων σε δύο περικοπές από το κατά Λουκάν φαίνεται να υποδηλώνουν ότι ο ευαγγελιστής συνειδητά στηρίζεται σε δύο κείμενα της μετάφρασης των Ο΄. Αυτή η στενή σχέση με τους Ο'  ξεκινά από τη θεματική ομοιότητα μεταξύ των δύο κειμένων του κατά Λουκάν και των αντίστοιχων κειμένων από τους Ο΄.  

Matthew Thiessen, "Luke 2:22, Leviticus 12, and Parturient Impurity", 16-29
Στο Λκ 2, 22 ο ευαγγελιστής θεωρεί ότι τόσο η Μαρία όσο και ο Ιησούς (ή και ο Ιωσήφ)  δεν είναι καθαροί από τελετουργικής απόψεως. Οι ερμηνευτές συχνά συμπεραίνουν ότι αυτός ο στίχος καθιστά σαφές ότι ο Λκ παρανόησε τους νόμους του Λευιτικού σχετικά με την καθαρότητα μετά τη γέννηση ενός παιδιού (Λευιτ 12), όπου όμως γίνεται λόγος μόνο για την καθαρότητα της μητέρας. Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι παρά τη φαινομενική αντίθεση μεταξύ των Λευιτ 12 και Λκ 2, ο Λουκάς δεν παρανόησε την ιουδαϊκή αντίληψη περί καθαρότητας μετά τη γέννα. Όχι μόνο είναι δυνατό να συμπεράνει κανείς ότι το Λευιτ εμμέσως θεωρεί και το νεογέννητο ακάθαρτο, αλλά σε κάποιους Ιουδαίους συγγραφείς της περιόδου του Δεύτερου Ναού, όπως για παράδειγμα στους συγγραφείς των Ιωβηλαίων και του  4Q265 υπήρχε η πεποίθηση ότι το νεογέννητο παιδί ήταν τόσο ακάθαρτο όσο και η μητέρα. Καθίσταται επομένως σαφές ότι ο Λκ γνωρίζει τις σύγχρονες με εκείνον αντιλήψεις και πρακτικές για την καθαρότητα. 

Paul Trebilco, "The Significance of the Distribution of Self-designations in Acts", 30-49
Μία ανάλυση της κατανομής των αυτοπροσδιορισμών στις Πράξεις αποδεικνύει ότι η χρήση αυτών των χαρακτηρισμών από τον Λουκά δεν είναι τυχαία. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η μελέτη του τρόπου που αυτοί οι χαρακτηρισμοί κατανέμονται και χρησιμοποιούνται μέσα στις Πράξεις μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τη θεολογία του Λουκά και για την ιστορία της αρχαίας Εκκλησίας. Οι αυτοπροσδιορισμοί που συζητά ο συγγραφέας του άρθρου είναι οι: "αδελφοί", "μαθηταί", "εκκλησία", "πιστοί", "άγιοι" , "αγιασμένοι". 

Thomas D. Stegman, "Reading ἔγραψα in 2 Corinthians 2:9 as an Epistolary Aorist", 50-67
Ο συγγραφέας του άρθρου προσφέρει μία ανάγνωση εκ νέου της λέξης "ἔγραψα" στο 2 Κορ 2, 9. Υποστηρίζει ότι αυτό το ρήμα θα πρέπει να ερμηνευθεί ως επιστολικός αόριστος και δηλώνει την αιτία γιατί ο Παύλος γράφει τώρα. Δεν αναφέρεται επομένως στην "επιστολή των δακρύων".  Η ερμηνεία του "ἔγραψα" ως επιστολικού αόριστου στο 2, 9 επιλύει τα προβλήματα που δημιουργεί η προηγούμενη ερμηνεία σε σχέση με τη συνάφεια του στίχου και οδηγεί σε μία περισσότερο λογική ανάγνωση των 2, 5-11, όπου ο Παύλος παρακαλεί τους Κορίνθιους να δεχθούν αυτόν που προκάλεσε τη θλίψη. Η παρούσα μελέτη συμπληρώνει την ανάλυση του K.L. McKay σε παλαιότερο τεύχος του Novum Testamentum σχετικά με τον επιστολικό αόριστο. 

John Granger Cook, "Crucifixion as Spectacle in Roman Campania", 68-100
Τέσσερα ευρήματα από την αρχαία Καμπανία παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη ρωμαϊκή ποινή της σταύρωσης: ένα σημείωμα από την Πομπηία, όπου ανακοινώνεται η εκτέλεση κάποιου με σταύρωση στην Cumae στο πλαίσιο μονομαχιών, ο Lex Puteolana, ο οποίος  περιείχε οδηγίες για την σταύρωση δούλων από ιδιώτες και για τις δημόσιες εκτελέσεις στην πόλη, ο lex Cumana, που κανόνισε τη διαδικασία σταύρωσης εκεί κι ένα γράφημα από μία taberna στους Ποτεόλους, το οποίο φαίνεται να είναι η αρχαιότερη ρωμαϊκή απεικόνιση μίας σταύρωσης.  Αυτές οι πηγές παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την κατανόηση της δήλωσης του Παύλου ότι ο λόγος του σταυρού είναι σκάνδαλο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: