Κυκλοφόρησαν τα δύο τελευταία τεύχη του περιοδικού Early Christianity στα οποία δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
1:3 (2010)
James D.G. Dunn, "The Thought World of Jesus", 321-343
Στο παρόν άρθρο εξετάζεται κριτικά μέχρι ποιο σημείο μπορούμε σήμερα να διεισδύσουμε στον κόσμο σκέψης του Ιησού και εξάγονται συμπεράσματα τα οποία στηρίζονται στις πληροφορίες που έχουμε σχετικά με την εκπαίδευση και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών από ευσεβείς Ιουδαίους γονείς στη Γαλιλαία του 1ου αι. μ.Χ. (Ι). Η παράδοση για τον Ιησού επιτρέπει επίσης να κατανοήσουμε ότι η οπτική του Ιησού έχει ως αφετηρία τον ίδιο τον Θεό (ΙΙ), και να περιγράψουμε τη ζωή του, που καθορίζεται από τις Γραφές και την Τορά, συμπεριλαμβανομένων και των διαφωνιών του με τους Φαρισαίους για την ερμηνεία της Τορά (ΙΙΙ) καθώς και την αποστολή του προς τον Ισραήλ, η οποία όμως δεν απέκλειε την ελπίδα για τους μη Ιουδαίους. Το άρθρο καταλήγει με μερικές σκέψεις σχετικά με τη σχέση του Ιησού προς την πολιτική της εποχής του (ΙV).
Roland Deines, "Jesus and the Jewish Traditions of His Time", 344-371
Κατά τα τελευταία 30 χρόνια η έρευνα για τον ιστορικό Ιησού διαφώτισε το ιουδαϊκό περιβάλλον του Ιησού από πολλές απόψεις, έτσι ώστε να μην είναι πλέον δυνατή μία μη ιουδαϊκή ή αντι-ιουδαϊκή κατανόηση του Ιησού. Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν σημάδια ότι η παρούσα φάση της έρευνας για τον ιστορικό Ιησού φτάνει στο τέλος της. Στο άρθρο ο συγγραφέας συγκρίνει την παρούσα κατάσταση με εκείνη στις αρχές του 20 αι. , όταν και πάλι υπήρχε αυτή η αναζήτηση για νέους δρόμους. Σημείο αφετηρίας είναι το παράδοξο συμπέρασμα της αναζήτησης του Ιουδαίου Ιησού: είναι σαφές ότι ο Ιησούς μπορεί να κατανοηθεί ικανοποιητικά μόνο μέσα στο πλαίσιο των ιουδαϊκών παραδόσεων της εποχής του, αλλά ταυτόχορνα αυτές δεν είναι αρκετές για την πλήρη κατανόησή του. Ο λόγος γι' αυτό, υποστηρίζεται, ότι είναι το ότι η μνήμη για τον Ιησού από την αρχή δεν στρεφόταν πρώτιστα στον Ιουδαίο άνδρα (προφήτη, θεραπευτή κτλ) της Γαλιλαίας αλλά τον κατανοούσε ως μία βιβλική μορφή, τον οποίο προσδοκούσαν στο μέλλον οι ιουδαϊκές άγιες γραφές. Η μελλοντική έρευνα για τον Ιησού θα πρέπει επομένως να δώσει μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι έκανε μέχρι σήμερα στην αξία των γραφών ως αυθεντίας και στις παραδόσεις που πηγάζουν από αυτές. Ένα περαιτέρω έργο είναι να σκεφτούμε εκ νέου τι μπορεί να σημαίνει για την ιστορική κατανόηση της ιστορίας το ότι στον Ιουδαίο Ιησού της Ναζαρέτ ο Θεός έγινε άνθρωπος.
Sean Freyne, "Jesus of Galilee: Implications and possibilities", 372-405
Το ερώτημα για τον Ιησού και τη Γαλιλαία αποτελεί αντικείμενο θερμών συζητήσεων ήδη 150 χρόνια τώρα. Κατά τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει μία ιδιαίτερη σημασία από τη μία εξαιτίας των αρχαιολογικών ανασκαφών για τη Γαλιλαία των ρωμαϊκών χρόνων κι από την άλλη εξαιτίας του ανανεωμένου ενδιαφέροντος για τον ιστορικό Ιησού. Στο παρόν άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει τρεις πλευρές, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη συζήτηση: το πολιτιστικό ήθος στη Γαλιλαία των ελληνιστικών χρόνων, τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες σε αυτήν την περιοχή κατά την εποχή της βασιλείας του Αντίπα και τις ιουδαϊκές πρακτικές στη Γαλιλαία. Επιπλέον γίνεται η προσπάθεια να κατανοηθεί το πρόσωπο και το έργο του Ιησού μέσα στο πλαίσιο αυτών τα οποία μπορούν να δοθούν ως βέβαιη απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.
Martin Ebner, "Face to face-Widerstand im Sinn der Gottesherrschaft. Jesu Wahrnehmung seines sozialen Umfeldes im Spiegel seiner Beispielgeschichten", 406-440
Αντί να αναπαραστήσει τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στη Γαλιλαία ως το καθοριστικό υπόβαθρο των κειμένων για τον Ιησού - μία οπτική η οποία συχνά αμφισβητήθηκε στη βιβλική έρευνα - ο συγγραφέας θέτει το ερώτημα, εάν αυτές οι σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές δομές, οι οποίες υφίστανται κατά τη ρωμαϊκή εποχή, είναι θέμα συζήτησης μέσα στα κείμενα και ποια είναι στάση που τηρείται απέναντι σε αυτές.
Samuel Byrskog, "The Transmission of the Jesus Tradition: Old and New Insights", 441-468
Στο άρθρο εξετάζονται οι θεωρίες για την προέλευση και την εξέλιξη της παράδοσης για τον Ιησού και ανοίγονται δρόμοι για μία νέα έρευνα της παράδοσης από απόψεως κριτικής της μορφής λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τη διάσταση της μνήμης. Η παράδοση έχει τις ρίζες της στη δραστηριότητα του Ιησού ως δασκάλου και στην κατανόηση του ρόλου που διαδραματίζουν και τη δυναμική της μνήμης που ενέχουν τα λόγια και οι πράξεις του μέσω των μαθητών του. Πολύ νωρίς η παράδοση διαμορφώθηκε με βάση τις παραινετικές ανάγκες. Η διάσταση της ανάμνησης απαιτούσε μία παρουσίαση / επιτέλεσή της και οδηγούσε σε μία αφηγηματική οργάνωση της ιστορίας / των γεγονότων, κάτι που είναι φανερό μέσα στα ευαγγέλια ως χρείαι, οι οποίες συνδέουν το παρελθόν με το ρητορικό παρόν.
Jürgen K. Zangenberg, "Archaeological News from the Galilee: Tiberias, Magdala and Rural Galilee", 471-484
Peter Schäfer, "The Origins of Jewish Mysticism", 487-494
1:4 (2010)
Troy W. Martin, "Ancient Medical Texts, Newly Re-discovered: The Medical Background of Biblical Breathing", 513-538
Candida R. Moss, "On the Dating of Polycarp: Rethinking the Place of the Martyrdom of Polycarp in the History of Christianity", 539-574
Στο άρθρο γίνεται μία νέα αξιολόγηση των έμμεσων πληροφοριών για την ενότητα, αυθεντικότητα, χρονολόγηση και ιστορία της πρόσληψης του "Μαρτυρίου του Πολυκάρπου". Η συγγραφέας συνιστά την προσοχή κατά την εξέταση του κειμένου και τα κείμενα που στηρίχθηκαν σε αυτήν την ιστορία του μαρτυρίου. Στη συνέχεια εξηγεί ότι η αφήγηση είναι ένα φιλολογικό κείμενο, όχι όμως η κατάθεση ενός αυτόπτη μάρτυρα. Επιπλέον οι νομικές ερωτήσεις, τα βιβλικά παράλληλα, ο τρόπος έκφρασης, η "καθολική εκκλησία", η συμπεριφορά του Quintus, η απολογία για την απουσία λειψάνων, ο επίλογος ως inventio και η φροντίδα για το status του μάρτυρα, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η εκτενής εκδοχή συντάχθηκε πολύ αργότερα από τα γεγονότα, ίσως κατά το τέλος του 3ου αι.
Michael Lattke, "Der Tod Jesu Christi in der Apologie des Aristides. Eine Fallstudie mit forschungsgeschichtlicher Einleitung und Bibliographie", 575-601
Αυτή η προκαταρκτική μελέτη για ένα υπόμνημα της Απολογίας του Αριστείδη, η οποία θα εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Herder στη σειρά Kommentar zu frühchristlichen Apologeten (KfA), έχει τρία μέρη. Το πρώτο μέρος πραγματεύεται κάποια εισαγωγικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης και της μαρτυρίας του Ευσεβίου και παρέχει μία σύντομη περίληψη των 17 κεφαλαίων της Απολογίας. Το δεύτερο μέρος συζητά τη σταδιακή του ανακάλυψη από το 1878 κι εξής και επικεντρώνεται στις τέσσερις πρώτες δεκάδες της ιστορίας της έρευνας (εκδόσεις μετά το 1920 παρουσιάζονται στο Παράρτημα ΙΙ). Το τρίτο μέρος, μία μελέτη του θανάτου του Ιησού στο έργο του Αριστείδη, το οποίο αρχικά γράφηκε στα ελληνικά, αλλά χάθηκε, συγκρίνει τις σωζόμενες μεταφράσεις στα αρμενικά και στα συριακά με τις σχετικές περικοπές στο ελληνικό μυθιστόρημα του Βαρλαάμ. Αυτή η σύγκριση αποκαλύπτει ότι ο ίδιος ο Αριστείδης δεν ανέφερε τη σταύρωση του Ιησού στους Ρωμαίους. Αντί για αυτό το ιστορικό γεγονός This comparison reveals that Aristides himself did not mention the crucifixion of Jesus by the Romans. Instead of this historical event he only speaks of the piercing of Jesus by the Jews, thus contributing to the stereotype of the Jews as murderers of (the son of) God.
Christfried Böttrich, "Neue Dokumente zur Geschichte des ,,Codex Sinaiticus“", 605-619
1:3 (2010)
James D.G. Dunn, "The Thought World of Jesus", 321-343
Στο παρόν άρθρο εξετάζεται κριτικά μέχρι ποιο σημείο μπορούμε σήμερα να διεισδύσουμε στον κόσμο σκέψης του Ιησού και εξάγονται συμπεράσματα τα οποία στηρίζονται στις πληροφορίες που έχουμε σχετικά με την εκπαίδευση και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών από ευσεβείς Ιουδαίους γονείς στη Γαλιλαία του 1ου αι. μ.Χ. (Ι). Η παράδοση για τον Ιησού επιτρέπει επίσης να κατανοήσουμε ότι η οπτική του Ιησού έχει ως αφετηρία τον ίδιο τον Θεό (ΙΙ), και να περιγράψουμε τη ζωή του, που καθορίζεται από τις Γραφές και την Τορά, συμπεριλαμβανομένων και των διαφωνιών του με τους Φαρισαίους για την ερμηνεία της Τορά (ΙΙΙ) καθώς και την αποστολή του προς τον Ισραήλ, η οποία όμως δεν απέκλειε την ελπίδα για τους μη Ιουδαίους. Το άρθρο καταλήγει με μερικές σκέψεις σχετικά με τη σχέση του Ιησού προς την πολιτική της εποχής του (ΙV).
Roland Deines, "Jesus and the Jewish Traditions of His Time", 344-371
Κατά τα τελευταία 30 χρόνια η έρευνα για τον ιστορικό Ιησού διαφώτισε το ιουδαϊκό περιβάλλον του Ιησού από πολλές απόψεις, έτσι ώστε να μην είναι πλέον δυνατή μία μη ιουδαϊκή ή αντι-ιουδαϊκή κατανόηση του Ιησού. Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν σημάδια ότι η παρούσα φάση της έρευνας για τον ιστορικό Ιησού φτάνει στο τέλος της. Στο άρθρο ο συγγραφέας συγκρίνει την παρούσα κατάσταση με εκείνη στις αρχές του 20 αι. , όταν και πάλι υπήρχε αυτή η αναζήτηση για νέους δρόμους. Σημείο αφετηρίας είναι το παράδοξο συμπέρασμα της αναζήτησης του Ιουδαίου Ιησού: είναι σαφές ότι ο Ιησούς μπορεί να κατανοηθεί ικανοποιητικά μόνο μέσα στο πλαίσιο των ιουδαϊκών παραδόσεων της εποχής του, αλλά ταυτόχορνα αυτές δεν είναι αρκετές για την πλήρη κατανόησή του. Ο λόγος γι' αυτό, υποστηρίζεται, ότι είναι το ότι η μνήμη για τον Ιησού από την αρχή δεν στρεφόταν πρώτιστα στον Ιουδαίο άνδρα (προφήτη, θεραπευτή κτλ) της Γαλιλαίας αλλά τον κατανοούσε ως μία βιβλική μορφή, τον οποίο προσδοκούσαν στο μέλλον οι ιουδαϊκές άγιες γραφές. Η μελλοντική έρευνα για τον Ιησού θα πρέπει επομένως να δώσει μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι έκανε μέχρι σήμερα στην αξία των γραφών ως αυθεντίας και στις παραδόσεις που πηγάζουν από αυτές. Ένα περαιτέρω έργο είναι να σκεφτούμε εκ νέου τι μπορεί να σημαίνει για την ιστορική κατανόηση της ιστορίας το ότι στον Ιουδαίο Ιησού της Ναζαρέτ ο Θεός έγινε άνθρωπος.
Sean Freyne, "Jesus of Galilee: Implications and possibilities", 372-405
Το ερώτημα για τον Ιησού και τη Γαλιλαία αποτελεί αντικείμενο θερμών συζητήσεων ήδη 150 χρόνια τώρα. Κατά τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει μία ιδιαίτερη σημασία από τη μία εξαιτίας των αρχαιολογικών ανασκαφών για τη Γαλιλαία των ρωμαϊκών χρόνων κι από την άλλη εξαιτίας του ανανεωμένου ενδιαφέροντος για τον ιστορικό Ιησού. Στο παρόν άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει τρεις πλευρές, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη συζήτηση: το πολιτιστικό ήθος στη Γαλιλαία των ελληνιστικών χρόνων, τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες σε αυτήν την περιοχή κατά την εποχή της βασιλείας του Αντίπα και τις ιουδαϊκές πρακτικές στη Γαλιλαία. Επιπλέον γίνεται η προσπάθεια να κατανοηθεί το πρόσωπο και το έργο του Ιησού μέσα στο πλαίσιο αυτών τα οποία μπορούν να δοθούν ως βέβαιη απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.
Martin Ebner, "Face to face-Widerstand im Sinn der Gottesherrschaft. Jesu Wahrnehmung seines sozialen Umfeldes im Spiegel seiner Beispielgeschichten", 406-440
Αντί να αναπαραστήσει τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στη Γαλιλαία ως το καθοριστικό υπόβαθρο των κειμένων για τον Ιησού - μία οπτική η οποία συχνά αμφισβητήθηκε στη βιβλική έρευνα - ο συγγραφέας θέτει το ερώτημα, εάν αυτές οι σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές δομές, οι οποίες υφίστανται κατά τη ρωμαϊκή εποχή, είναι θέμα συζήτησης μέσα στα κείμενα και ποια είναι στάση που τηρείται απέναντι σε αυτές.
Samuel Byrskog, "The Transmission of the Jesus Tradition: Old and New Insights", 441-468
Στο άρθρο εξετάζονται οι θεωρίες για την προέλευση και την εξέλιξη της παράδοσης για τον Ιησού και ανοίγονται δρόμοι για μία νέα έρευνα της παράδοσης από απόψεως κριτικής της μορφής λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τη διάσταση της μνήμης. Η παράδοση έχει τις ρίζες της στη δραστηριότητα του Ιησού ως δασκάλου και στην κατανόηση του ρόλου που διαδραματίζουν και τη δυναμική της μνήμης που ενέχουν τα λόγια και οι πράξεις του μέσω των μαθητών του. Πολύ νωρίς η παράδοση διαμορφώθηκε με βάση τις παραινετικές ανάγκες. Η διάσταση της ανάμνησης απαιτούσε μία παρουσίαση / επιτέλεσή της και οδηγούσε σε μία αφηγηματική οργάνωση της ιστορίας / των γεγονότων, κάτι που είναι φανερό μέσα στα ευαγγέλια ως χρείαι, οι οποίες συνδέουν το παρελθόν με το ρητορικό παρόν.
Jürgen K. Zangenberg, "Archaeological News from the Galilee: Tiberias, Magdala and Rural Galilee", 471-484
Peter Schäfer, "The Origins of Jewish Mysticism", 487-494
1:4 (2010)
Troy W. Martin, "Ancient Medical Texts, Newly Re-discovered: The Medical Background of Biblical Breathing", 513-538
Candida R. Moss, "On the Dating of Polycarp: Rethinking the Place of the Martyrdom of Polycarp in the History of Christianity", 539-574
Στο άρθρο γίνεται μία νέα αξιολόγηση των έμμεσων πληροφοριών για την ενότητα, αυθεντικότητα, χρονολόγηση και ιστορία της πρόσληψης του "Μαρτυρίου του Πολυκάρπου". Η συγγραφέας συνιστά την προσοχή κατά την εξέταση του κειμένου και τα κείμενα που στηρίχθηκαν σε αυτήν την ιστορία του μαρτυρίου. Στη συνέχεια εξηγεί ότι η αφήγηση είναι ένα φιλολογικό κείμενο, όχι όμως η κατάθεση ενός αυτόπτη μάρτυρα. Επιπλέον οι νομικές ερωτήσεις, τα βιβλικά παράλληλα, ο τρόπος έκφρασης, η "καθολική εκκλησία", η συμπεριφορά του Quintus, η απολογία για την απουσία λειψάνων, ο επίλογος ως inventio και η φροντίδα για το status του μάρτυρα, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η εκτενής εκδοχή συντάχθηκε πολύ αργότερα από τα γεγονότα, ίσως κατά το τέλος του 3ου αι.
Michael Lattke, "Der Tod Jesu Christi in der Apologie des Aristides. Eine Fallstudie mit forschungsgeschichtlicher Einleitung und Bibliographie", 575-601
Αυτή η προκαταρκτική μελέτη για ένα υπόμνημα της Απολογίας του Αριστείδη, η οποία θα εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Herder στη σειρά Kommentar zu frühchristlichen Apologeten (KfA), έχει τρία μέρη. Το πρώτο μέρος πραγματεύεται κάποια εισαγωγικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης και της μαρτυρίας του Ευσεβίου και παρέχει μία σύντομη περίληψη των 17 κεφαλαίων της Απολογίας. Το δεύτερο μέρος συζητά τη σταδιακή του ανακάλυψη από το 1878 κι εξής και επικεντρώνεται στις τέσσερις πρώτες δεκάδες της ιστορίας της έρευνας (εκδόσεις μετά το 1920 παρουσιάζονται στο Παράρτημα ΙΙ). Το τρίτο μέρος, μία μελέτη του θανάτου του Ιησού στο έργο του Αριστείδη, το οποίο αρχικά γράφηκε στα ελληνικά, αλλά χάθηκε, συγκρίνει τις σωζόμενες μεταφράσεις στα αρμενικά και στα συριακά με τις σχετικές περικοπές στο ελληνικό μυθιστόρημα του Βαρλαάμ. Αυτή η σύγκριση αποκαλύπτει ότι ο ίδιος ο Αριστείδης δεν ανέφερε τη σταύρωση του Ιησού στους Ρωμαίους. Αντί για αυτό το ιστορικό γεγονός This comparison reveals that Aristides himself did not mention the crucifixion of Jesus by the Romans. Instead of this historical event he only speaks of the piercing of Jesus by the Jews, thus contributing to the stereotype of the Jews as murderers of (the son of) God.
Christfried Böttrich, "Neue Dokumente zur Geschichte des ,,Codex Sinaiticus“", 605-619
1 σχόλιο:
Αντί για αυτό το ιστορικό γεγονός This comparison reveals that Aristides himself did not mention the crucifixion of Jesus by the Romans. Instead of this historical event he only speaks of the piercing of Jesus by the Jews, thus contributing to the stereotype of the Jews as murderers of (the son of) God.
Κάτι μας έλειψε εδώ.
Δημοσίευση σχολίου