Στο νέο τεύχος του Novum Testamentum 52:3 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
Laurence L. Welborn, "'By the Mouth of Two or Three Witnesses'. Paul's Invocation of a Deuteronomic Statute", 207-220
Η ιστορία της ερμηνείας του 2 Κορ 13,1 κυριαρχείται από τη μεταφορική ερμηνεία των "τριών μαρτύρων" ως των τριών επισκέψεων του Παύλου στην Κόρινθο. Ο συγγραφέας προτείνει μία κατά γράμμα κατανόηση του κειμένου: ο Παύλος επικαλείται το νόμο του Δευτερονομίου για τους μάρτυρες στα δικαστήρια που επικαλείται κανείς για την υπεράσπισή του. Στη συνέχεια διερευνά τις συνέπειες που έχει αυτή η ερμηνεία για την αναπαράσταση των όσων έλαβαν χώρα κατά τη δεύτερο και "οδυνηρή" επίσκεψη του Παύλου στην Κόρινθο.
Laurence L. Welborn, "'By the Mouth of Two or Three Witnesses'. Paul's Invocation of a Deuteronomic Statute", 207-220
Η ιστορία της ερμηνείας του 2 Κορ 13,1 κυριαρχείται από τη μεταφορική ερμηνεία των "τριών μαρτύρων" ως των τριών επισκέψεων του Παύλου στην Κόρινθο. Ο συγγραφέας προτείνει μία κατά γράμμα κατανόηση του κειμένου: ο Παύλος επικαλείται το νόμο του Δευτερονομίου για τους μάρτυρες στα δικαστήρια που επικαλείται κανείς για την υπεράσπισή του. Στη συνέχεια διερευνά τις συνέπειες που έχει αυτή η ερμηνεία για την αναπαράσταση των όσων έλαβαν χώρα κατά τη δεύτερο και "οδυνηρή" επίσκεψη του Παύλου στην Κόρινθο.
Matthew W. Mitchell, "Bodiless Demons and Written Gospels. Reflections on 'The Gospel According to the Hebrews' in the Apostolic Fathers", 221-240
Στο άρθρο εξετάζονται κάποια μεθοδολογικά και εξηγητικά ζητήματα που έθεσε ο Pier Franco Beatrice στο πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο Novum Testamentum, στο οποίο προτείνεται μία νέα κατανόηση της ιουδαϊκής ευαγγελικής παράδοσης κατά το 2ο αι., η οποία στηρίζεται σε μεγάλο μέρος στη βεβαιότητα ότι ο Ιγνάτιος Αντιοχείας γνωρίζει το Ευαγγέλιο των Εβραίων. Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου απαντά στην ανάλυση που κάνει ο Beatrice των κειμένων του Ιγνατίου καθώς επίσης συζητά και άλλη πρόσφατη βιβλιογραφία σχετικά με το ζήτημα του Ιγνατίου και των πηγών του υποστηρίζοντας ότι πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός, όταν κάνει λόγο για τη χρήση από τον Ιγνάτιο γραπτών πηγών.
Matthias Becker, "Ehe als Sanatorium. Plutarchs Coniugalia Praecepta und die Pastoralbriefe", 241-266
Στο άρθρο εξετάζεται η σημασία του έργου του Πλουτάρχου, Γαμικά παραγγέλματα για την ερμηνεία της άποψης των Ποιμαντικών Επιστολών για το γάμο με ιδιαίτερη αναφορά στο 1 Τιμ 2 9-15. Συγκρίνοντας τα δύο κείμενα ο συγγραφέας καταλήγει ότι όχι μόνο έχουν μία κοινή συντηρητική αντίληψη για το γάμο, η οποία εκφράζεται στην εκφράζεται στην αποδοχή και στις δύο περιπτώσεις της κατώτερης θέσης της γυναίκας μέσα στο γάμο, αλλά κυρίως μοιράζονται την αντίληψη ότι ο γάμος λειτουργεί ως ένα είδος θεραπευτηρίου μέσα στο οποίο η σύζυγος ελευθερώνεται από το λεγόμενο vitium feminae. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο ο γάμος βοηθά τις γυναίκες να απελευθερωθούν από την απουσία του λόγου που τάχα είναι στη φύση τους. Στις Ποιμαντικές Επιστολές η θεραπευτική λειτουργία στρέφεται εναντίον της σατανικής απάτης, από την οποία τάχα υποφέρει η κάθε γυναίκα ως αποτέλεσμα της παρακοής της Εύας. Μέσα από το γάμο το vitium feminae μεταμορφώνεται σε salus uxoris.
Roy E. Ciampa, "A Note on Problems with the Representation of 1 John 1:7 in Codex Alexandrinus", 267-271
Η γραφή στον Codex Alexandrinus στο 1 Ιω 1,7 (όπου τα περισσότερα χειρόγραφα διαβάζουν αλληλων) δεν καταγράφεται με σαφήνεια στις σύγχρονες κριτικές εκδόσεις. Κάποιες εκδόσεις θεωρούν ότι υπάρχουν κάποια ίχνη του αντον στο χειρόγραφο κι ότι ο διορθωτής διόρθωσε σε αλληλων. Αυτό το τμήμα του Αλεξανδρινού Κώδικα έχει καταστραφεί και δεν υπάρχουν ίχνη της όποιας λέξης ακολουθούσε μετά από το μετ΄ / μετα (το οποίο δε διασώζεται πλήρως) ή από τη διόρθωση του διορθωτή σε αυτό το σημείο. Όπως υποστήριξαν οι παλαιότεροι μελετητές που συζήτησαν το πρόβλημα δεν φαίνεται να υπάρχει αρκετός χώρος για τη λέξη αλληλων.
J.K. Elliott, "Supplement III to J.K. Elliott, A Bibliography of Greek New Testament Manuscripts", 272-297
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου