Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Theologische Zeitschrift 66:2 (2010), το οποίο είναι προς τιμήν της καθηγήτριας Christine Lienemann-Perrin δημοσιεύεται μεταξύ άλλων κι ένα άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:
Hans-Peter Mathys, "Anmerkungen zur dritten Vision des Sacharja (Sacharja 2,5–9)", 103–118
Στο τρίτο όραμά του (Ζαχ 2,5-9) ο Ζαχαρίας απαντά στο ερώτημα πώς θα εξασφαλισθεί χωρίς τείχος η προστασία της φαινομενικά απροστάτευτης Ιερουσαλήμ. Η απάντηση είναι: αυτήν την προστασία την παρέχει ο Θεός, ο οποίος περιβάλλει την πόλη ως "πύρινο τείχος". Η μεταφορά -όχι έκφραση μίας υπερβολικής θρησκευτικής φαντασίας - οδηγεί σε μία νέα σύλληψη: ο Ζαχαρίας μεταμορφώνει σε αυτήν την κινούμενη πύρινη στήλη σε ένα στατικό τείχος. Ο λόγος για αυτή τη μεταμόρφωση είναι σαφής: από τον συνοδοιπόρο Θεό της ερήμου πρέπει να οδηγηθούμε στον παρόντα Θεό της Ιερουσαλήμ. Ότι ο Γιαχβέ τηρεί τις υποσχέσεις του απέναντι στους δικούς του, οδηγεί τον Ζαχαρία οπωσδήποτε όχι μόνο με αυτήν τη μεταφορά αλλά και με τη συγκέντρωση και άλλων θεολογουμένων: η διατύπωση της διαθήκης, η εξήγηση του ονόματος του Γιαχβέ στο Έξ 3,14 με την παρουσία εκεί δύο φορές του ρηματικού τύπου אהיה , καθώς και δύο εκφράσεις, οι οποίοες είναι στενά συνδεδεμένες με την θεολογία της παρουσίας: כבוד και תוך . Όπως η Ιερουσαλήμ και η πρωτεύουσα του κράτους των Αχαιμενιδών Πασαργάδαι δεν είχε τείχος. Πιθανόν αυτήν είχε υπόψη του ο Ζαχαρίας, όταν προσπαθούσε να εξηγήσει στους ακροατές του το όραμά του και υποστήριζε ότι η απουσία τείχους δεν πρέπει να ήταν μειονέκτημα. Οικονομικά μπορεί να αποδειχθεί πλεονέκτημα: καθώς η Ιερουσαλήμ είναι μια ανοικτή πόλη ο αριθμός των κατοίκων της και των ζώων αυξάνει.
Hans-Peter Mathys, "Anmerkungen zur dritten Vision des Sacharja (Sacharja 2,5–9)", 103–118
Στο τρίτο όραμά του (Ζαχ 2,5-9) ο Ζαχαρίας απαντά στο ερώτημα πώς θα εξασφαλισθεί χωρίς τείχος η προστασία της φαινομενικά απροστάτευτης Ιερουσαλήμ. Η απάντηση είναι: αυτήν την προστασία την παρέχει ο Θεός, ο οποίος περιβάλλει την πόλη ως "πύρινο τείχος". Η μεταφορά -όχι έκφραση μίας υπερβολικής θρησκευτικής φαντασίας - οδηγεί σε μία νέα σύλληψη: ο Ζαχαρίας μεταμορφώνει σε αυτήν την κινούμενη πύρινη στήλη σε ένα στατικό τείχος. Ο λόγος για αυτή τη μεταμόρφωση είναι σαφής: από τον συνοδοιπόρο Θεό της ερήμου πρέπει να οδηγηθούμε στον παρόντα Θεό της Ιερουσαλήμ. Ότι ο Γιαχβέ τηρεί τις υποσχέσεις του απέναντι στους δικούς του, οδηγεί τον Ζαχαρία οπωσδήποτε όχι μόνο με αυτήν τη μεταφορά αλλά και με τη συγκέντρωση και άλλων θεολογουμένων: η διατύπωση της διαθήκης, η εξήγηση του ονόματος του Γιαχβέ στο Έξ 3,14 με την παρουσία εκεί δύο φορές του ρηματικού τύπου אהיה , καθώς και δύο εκφράσεις, οι οποίοες είναι στενά συνδεδεμένες με την θεολογία της παρουσίας: כבוד και תוך . Όπως η Ιερουσαλήμ και η πρωτεύουσα του κράτους των Αχαιμενιδών Πασαργάδαι δεν είχε τείχος. Πιθανόν αυτήν είχε υπόψη του ο Ζαχαρίας, όταν προσπαθούσε να εξηγήσει στους ακροατές του το όραμά του και υποστήριζε ότι η απουσία τείχους δεν πρέπει να ήταν μειονέκτημα. Οικονομικά μπορεί να αποδειχθεί πλεονέκτημα: καθώς η Ιερουσαλήμ είναι μια ανοικτή πόλη ο αριθμός των κατοίκων της και των ζώων αυξάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου