Στο νέο τεύχος του Journal for the Study of the New Testament 32:3 (2010) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:
John K. Goodrich, "Guardians, not Taskmasters: The Cultural Resonances of Paul’s Metaphor in Galatians 4.1-2", 251-284
Η αναλογία των κληρονόμων στο Γαλ 4,1-2 παραδοσιακά ερμηνεύεται στη βάση των ελληνορωμαϊκών νόμων για τους κηδεμόνες. Ωστόσο, επειδή δεν έχει δοθεί επαρκής εξήγηση για κάποιες ασάφειες του κειμένου όσον αφορά στο νόημα και στην ορολογία, μία νέα τυπολογική ερμηνεία, η οποία ταυτίζει τη συγκεκριμένη αναλογία με μία έμμεση αναφορά στην Έξοδο, έχει αρχίσει να γίνεται αποδεκτή από τους ερευνητές. Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου υποστηρίζει την παραδοσιακή ερμηνεία, απαντά αρχικά στην κριτική και στα εξηγητικά συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν εκείνοι που ερμηνεύουν το κείμενο τυπολογικά και στη συνέχεια καταδεικνύει ότι η χρήση από τον Παύλο των όρων "επίτροποι" και "κληρονόμοι" ως των κηδεμόνων ανηλίκων - ένα γενικά αποδεκτό crux interpretum - αντιστοιχεί ακριβώς στη ρωμαϊκή νομική πρακτική.
Ben C. Blackwell, "Immortal Glory and the Problem of Death in Romans 3.23", 285-308
Ο Παύλος με ένα αινιγματικό τρόπο περιγράφει την αμαρτωλότητα όλης της ανθρωπότητας στο Ρωμ 3,23 ως μία απουσία της "δόξας του Θεού". Οι ερμηνευτές προσπάθησαν να τοποθετήσουν αυτήν την απουσία της δόξας μέσα σε διάφορες συνάφειες: στη συζήτηση για την τιμή κατά την αρχαιότητα, στις αρχαίες ιουδαϊκές παραδόσεις για τον Αδάμ και στην ηθική διδασκαλία του Παύλου. Για να ερμηνεύσει αυτήν την περικοπή ο συγγραφέας λαμβάνει υπόψη του την φιλολογική συνάφεια του σχετικού με τη δόξα λεξιλογίου που απαντά μέσα στην επιστολή. Από αυτό καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι η δόξα δηλώνει όχι μόνο μία ύψιστη τιμή αλλά και την αφθαρσία. Επομένως η απουσία της δόξας στο 3,23 αναφέρεται στην θνητότητα και στην αισχύνη ως αποτελέσματα της αμαρτίας. Επιπλέον αυτή η μελέτη της δόξας έχει σημασία και για το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το θέμα της θέωσης μέσα στην παύλεια θεολογία.
Hans Leander, "With Homi Bhabha at the Jerusalem City Gates: A Postcolonial Reading of the ‘Triumphant’ Entry (Mark 11.1-11)", 309-335
Στο άρθρο εξετάζεται η διήγηση του Μάρκου για τη "θριαμβευτική" είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ και η σχέση της προς το ρωμαϊκό ιμπεριαλισμό. Στο πρώτο μέρος του άρθρου αναλύεται το πώς κατανοήθηκε το γεγονός σε ένα ερμηνευτικό υπόμνημα του 19ου αι. και σε μία σύγχρονη πολιτική ανάγνωση αντίστοιχα. Στο δεύτερο μέρος του άρθρου προτείνεται μία ανάγνωση που στηρίζεται στις θέσεις του μεταοποικιακού θεωρητικού Homi Babha. Δίνεται ιδιαίτερη προσοχή πώς ο Ιησούς αποκτά πρόσβαση στο υποζύγιο, πώς τον υποδέχεται το πλήθος και πώς η πορεία καταλήγει μέσα από μία αντι-κλίμακα στο ναό. Η ιστορία της εισόδου με το περιστατικό στο Ναό, που ακολουθεί, υποστηρίζεται ότι θα πρέπει να θεωρηθεί απομίμηση των εορταστικών εκδηλώσεων υποδοχής. Αυτό τοποθετεί τον Ιησού σε ένα ενδίαμεσο τρίτο χώρο μεταξύ της καθαρά αντί - και φιλο-ρωμαϊκής στάση, ένας χώρος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από αμφισημία όσον αφορά στην εξουσία.
John K. Goodrich, "Guardians, not Taskmasters: The Cultural Resonances of Paul’s Metaphor in Galatians 4.1-2", 251-284
Η αναλογία των κληρονόμων στο Γαλ 4,1-2 παραδοσιακά ερμηνεύεται στη βάση των ελληνορωμαϊκών νόμων για τους κηδεμόνες. Ωστόσο, επειδή δεν έχει δοθεί επαρκής εξήγηση για κάποιες ασάφειες του κειμένου όσον αφορά στο νόημα και στην ορολογία, μία νέα τυπολογική ερμηνεία, η οποία ταυτίζει τη συγκεκριμένη αναλογία με μία έμμεση αναφορά στην Έξοδο, έχει αρχίσει να γίνεται αποδεκτή από τους ερευνητές. Ο συγγραφέας του παρόντος άρθρου υποστηρίζει την παραδοσιακή ερμηνεία, απαντά αρχικά στην κριτική και στα εξηγητικά συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν εκείνοι που ερμηνεύουν το κείμενο τυπολογικά και στη συνέχεια καταδεικνύει ότι η χρήση από τον Παύλο των όρων "επίτροποι" και "κληρονόμοι" ως των κηδεμόνων ανηλίκων - ένα γενικά αποδεκτό crux interpretum - αντιστοιχεί ακριβώς στη ρωμαϊκή νομική πρακτική.
Ben C. Blackwell, "Immortal Glory and the Problem of Death in Romans 3.23", 285-308
Ο Παύλος με ένα αινιγματικό τρόπο περιγράφει την αμαρτωλότητα όλης της ανθρωπότητας στο Ρωμ 3,23 ως μία απουσία της "δόξας του Θεού". Οι ερμηνευτές προσπάθησαν να τοποθετήσουν αυτήν την απουσία της δόξας μέσα σε διάφορες συνάφειες: στη συζήτηση για την τιμή κατά την αρχαιότητα, στις αρχαίες ιουδαϊκές παραδόσεις για τον Αδάμ και στην ηθική διδασκαλία του Παύλου. Για να ερμηνεύσει αυτήν την περικοπή ο συγγραφέας λαμβάνει υπόψη του την φιλολογική συνάφεια του σχετικού με τη δόξα λεξιλογίου που απαντά μέσα στην επιστολή. Από αυτό καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι η δόξα δηλώνει όχι μόνο μία ύψιστη τιμή αλλά και την αφθαρσία. Επομένως η απουσία της δόξας στο 3,23 αναφέρεται στην θνητότητα και στην αισχύνη ως αποτελέσματα της αμαρτίας. Επιπλέον αυτή η μελέτη της δόξας έχει σημασία και για το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το θέμα της θέωσης μέσα στην παύλεια θεολογία.
Hans Leander, "With Homi Bhabha at the Jerusalem City Gates: A Postcolonial Reading of the ‘Triumphant’ Entry (Mark 11.1-11)", 309-335
Στο άρθρο εξετάζεται η διήγηση του Μάρκου για τη "θριαμβευτική" είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ και η σχέση της προς το ρωμαϊκό ιμπεριαλισμό. Στο πρώτο μέρος του άρθρου αναλύεται το πώς κατανοήθηκε το γεγονός σε ένα ερμηνευτικό υπόμνημα του 19ου αι. και σε μία σύγχρονη πολιτική ανάγνωση αντίστοιχα. Στο δεύτερο μέρος του άρθρου προτείνεται μία ανάγνωση που στηρίζεται στις θέσεις του μεταοποικιακού θεωρητικού Homi Babha. Δίνεται ιδιαίτερη προσοχή πώς ο Ιησούς αποκτά πρόσβαση στο υποζύγιο, πώς τον υποδέχεται το πλήθος και πώς η πορεία καταλήγει μέσα από μία αντι-κλίμακα στο ναό. Η ιστορία της εισόδου με το περιστατικό στο Ναό, που ακολουθεί, υποστηρίζεται ότι θα πρέπει να θεωρηθεί απομίμηση των εορταστικών εκδηλώσεων υποδοχής. Αυτό τοποθετεί τον Ιησού σε ένα ενδίαμεσο τρίτο χώρο μεταξύ της καθαρά αντί - και φιλο-ρωμαϊκής στάση, ένας χώρος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από αμφισημία όσον αφορά στην εξουσία.
Ακολουθούν τρία κείμενα στα οποία σχολιάζεται το βιβλίο των B.R. Gaventa & R.B. Hays (εκδ.), Seeking the Identity of Jesus; A Pilgrimage, Eerdmans 2008
Richard Bauckham, "Review Article: Seeking the Identity of Jesus", 337-346
Σύμφωνα με τον Βauckham το βιβλίο περιέχει μία σειρά από διαφωτιστικές μελέτες, οι οποίες ως κοινό παρονομαστή έχουν την άρνηση της υποβάθμισης της ταυτότητας του Ιησού στις τρέχουσες ανασυνθέσεις του "ιστορικού Ιησού". Ωστόσο μπορούν να τεθούν ερωτήματα σχετικά με τις προσεγγίσεις της ιστορίας και της μνήμης. Επίσης απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο περιεχόμενο και στη σημασία του όρου "ταυτότητα". Επίσης αυτό που απουσιάζει από τον τόμο είναι η απάντηση στην ανάγκη της χριστιανικής πίστης να υπερβεί με κάποιον τρόπο την πολυμορφία των παραστάσεων του Ιησού στον κανόνα και να σχηματίσει μια ενοποιημένη αντίληψη της ταυτότητάς του.
John K. Riches, "Review Article: Seeking the Identity of Jesus", 347-362
Σύμφωνα με τον Riches ζητούμενο του τόμου Seeking the Identity of Jesus είναι η κατανόηση του Ιησού μέσα από την εκκλησιαστική και θεολογική προοπτική και η προσέγγιση των πολύ διαφορετικών παραστάσεων της ταυτότητας του Ιησού μέσα στα κανονικά ευαγγέλια. Αυτό θέτει ερωτήματα σχετικά με το μέχρι ποιο σημείο οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους παρουσιάζεται ο Ιησούς στα ευαγγέλια μπορούν να προσαρμοσθούν μέσα στην εκκλησιαστική αντίληψη και το πόσο επιλεκτικοί είναι οι συγγραφείς του τόμου σχετικά με τις πτυχές της μορφής του Ιησού, στις οποίες επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους. Η δραστηριότητα του Ιησού ως εξορκιστή, η οποία σημειώνεται σε κάποιες μελέτες του τόμου, δεν εναρμονίζεται εύκολα με αρκετές εκκλησιαστικές αντιλήψεις για το πρόσωπό του. Η ιδιαίτερη προσοχή που δίνεται κατά τα τελευταία χρόνια στην ιουδαϊκότητα του Ιησού έρχεται σε αντίθεση προς τις περισσότερο παραδοσιακές διδασκαλίες για τον Ιησού. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τι βιβλίο αποτελεί περισσότερο μία προσέγγιση ευρωπαϊκή / αμερικανική από την οποία απουσιάζει η αναφορά στο ενδιαφέρον του Ιησού για τους φτωχούς.
Beverly Roberts Gaventa - Richard B. Hays, "Seeking the Identity of Jesus: A Rejoinder", 363-370
Οι δύο εκδότες απαντούν στις κριτικές παρατηρήσεις των παραπάνω συγγραφέων. Αποδέχονται ως ορθή την παρατήρηση του Bauckham σχετικά με την απουσία οποιουδήποτε προσδιορισμού του περιεχομένου της "ταυτότητας". Ωστόσο θεωρούν ότι οι παρατηρήσεις του για τη μνήμη και την ανάμνηση είναι υπερβολικές. Από την άλλη η κριτική ανάλυση του Riches αναδεικνύει κάποιες από τις εσωτερικές εντάσεις του τόμου, υποβαθμίζει ωστόσο τα αποκαλυπτικά και αφηγηματικά περιγράμματα της σκέψης του Παύλου. Ενώ η πρόσκληση του Riches για μία περισσότερο οικουμενική προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε νέες σκέψεις σχετικά με την κατάσταση της φτώχειας μέσα στην ιστορική συνάφεια του Ιησού, δε μας βοηθά στην κατανόηση του κόσμου των δαιμόνων. Ο τόμος σύμφωνα με τους εκδότες του καλεί για μία επιστημολογική προσέγγιση η οποία αναγνωρίζει όχι μόνο "την ιστορική φύση της θεολογικής αλήθειας" (Riches) αλλά και τη θεολογική φύση της ιστορικής αλήθειας.
Richard Bauckham, "Review Article: Seeking the Identity of Jesus", 337-346
Σύμφωνα με τον Βauckham το βιβλίο περιέχει μία σειρά από διαφωτιστικές μελέτες, οι οποίες ως κοινό παρονομαστή έχουν την άρνηση της υποβάθμισης της ταυτότητας του Ιησού στις τρέχουσες ανασυνθέσεις του "ιστορικού Ιησού". Ωστόσο μπορούν να τεθούν ερωτήματα σχετικά με τις προσεγγίσεις της ιστορίας και της μνήμης. Επίσης απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο περιεχόμενο και στη σημασία του όρου "ταυτότητα". Επίσης αυτό που απουσιάζει από τον τόμο είναι η απάντηση στην ανάγκη της χριστιανικής πίστης να υπερβεί με κάποιον τρόπο την πολυμορφία των παραστάσεων του Ιησού στον κανόνα και να σχηματίσει μια ενοποιημένη αντίληψη της ταυτότητάς του.
John K. Riches, "Review Article: Seeking the Identity of Jesus", 347-362
Σύμφωνα με τον Riches ζητούμενο του τόμου Seeking the Identity of Jesus είναι η κατανόηση του Ιησού μέσα από την εκκλησιαστική και θεολογική προοπτική και η προσέγγιση των πολύ διαφορετικών παραστάσεων της ταυτότητας του Ιησού μέσα στα κανονικά ευαγγέλια. Αυτό θέτει ερωτήματα σχετικά με το μέχρι ποιο σημείο οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους παρουσιάζεται ο Ιησούς στα ευαγγέλια μπορούν να προσαρμοσθούν μέσα στην εκκλησιαστική αντίληψη και το πόσο επιλεκτικοί είναι οι συγγραφείς του τόμου σχετικά με τις πτυχές της μορφής του Ιησού, στις οποίες επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους. Η δραστηριότητα του Ιησού ως εξορκιστή, η οποία σημειώνεται σε κάποιες μελέτες του τόμου, δεν εναρμονίζεται εύκολα με αρκετές εκκλησιαστικές αντιλήψεις για το πρόσωπό του. Η ιδιαίτερη προσοχή που δίνεται κατά τα τελευταία χρόνια στην ιουδαϊκότητα του Ιησού έρχεται σε αντίθεση προς τις περισσότερο παραδοσιακές διδασκαλίες για τον Ιησού. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τι βιβλίο αποτελεί περισσότερο μία προσέγγιση ευρωπαϊκή / αμερικανική από την οποία απουσιάζει η αναφορά στο ενδιαφέρον του Ιησού για τους φτωχούς.
Beverly Roberts Gaventa - Richard B. Hays, "Seeking the Identity of Jesus: A Rejoinder", 363-370
Οι δύο εκδότες απαντούν στις κριτικές παρατηρήσεις των παραπάνω συγγραφέων. Αποδέχονται ως ορθή την παρατήρηση του Bauckham σχετικά με την απουσία οποιουδήποτε προσδιορισμού του περιεχομένου της "ταυτότητας". Ωστόσο θεωρούν ότι οι παρατηρήσεις του για τη μνήμη και την ανάμνηση είναι υπερβολικές. Από την άλλη η κριτική ανάλυση του Riches αναδεικνύει κάποιες από τις εσωτερικές εντάσεις του τόμου, υποβαθμίζει ωστόσο τα αποκαλυπτικά και αφηγηματικά περιγράμματα της σκέψης του Παύλου. Ενώ η πρόσκληση του Riches για μία περισσότερο οικουμενική προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε νέες σκέψεις σχετικά με την κατάσταση της φτώχειας μέσα στην ιστορική συνάφεια του Ιησού, δε μας βοηθά στην κατανόηση του κόσμου των δαιμόνων. Ο τόμος σύμφωνα με τους εκδότες του καλεί για μία επιστημολογική προσέγγιση η οποία αναγνωρίζει όχι μόνο "την ιστορική φύση της θεολογικής αλήθειας" (Riches) αλλά και τη θεολογική φύση της ιστορικής αλήθειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου