Wilhelm Pratscher, "Judas Iskariot im Neuen Testament und im Judasevangelium", 1-23
Το ευαγγέλιο του Ιούδα είναι ένα ενδιαφέρον κείμενο, το οποίο συμπληρώνει τις γνώσεις μας ειδικά του σηθιανού γνωστικισμού. Συμβάλλει επομένως στη γνώση της ιστορίας του Χριστιανισμού κατά το 2ο αι., όπου μαρτυρείται μία εξέλιξη από την εικόνα του Ιούδα στον Ειρηναίο, Κατά αιρέσεων 1.31.1 μέχρι τον Κώδικα Tchacos. Από την άλλη μεριά μπορούμε να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα τον ιστορικό Ιούδα και ίσως και τις προϋποθέσεις του θανάτου του Ιησού. Γενικά το ευαγγέλιο του Ιούδα μας επιτρέπει, παρά την αμφισημία του, να αποκτήσουμε μία νέα και πιο σύνθετη αντίληψη για τον Ιούδα σε σύγκριση προς την εικόνα που προκύπτει από τα κανονικά ευαγγέλια.
John A.L.Lee, "Led Astray by Punctuation The Meaning of ἐπιορκῶ in Matt 5:33", 24-36
Η σημασία του ἐπιορκῶ στο Μτ 5, 33 παραμένει ασαφής στο αγγλικό λεξικό της Κ.Δ. του Bauer και σε πολλά υπομνήματα. Ο συγγραφέας θεωρεί ότι το πρόβλημα στο Bauer είναι ότι δε διάβασε σωστά την στίξη. Μία επανεξέταση των μαρτυριών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η σωστή ερμηνεία είναι το να αθετήσει κάποιος την υπόσχεση που έδωσε με όρκο.
John S. Kloppenborg,"James 1:2-15 and Hellenistic Psychagogy", 37-71
Αναπτύσσοντας την παράδοση για τον Ιησού (Q 11,9-10. 6,22-23) o Ιάκωβος διευρύνει, περιορίζει ή αναπτύσσει τα λόγια της Q με έναν τρόπο, ο οποίος αποκαλύπτει ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων για την ψυχαγωγία και την φροντίδα της ψυχής, τα οποία γνωρίζουμε ότι χαρακτήριζαν διάφορα ρεύματα της ελληνιστικής φιλοσοφίας της πρώιμης ρωμαϊκής εποχής. Ο συγγραφέας της Ιακώβου εκδηλώνει ένα αξιοπρόσεκτο ενδιαφέρον όχι για συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως τη διαβίωση, την ανακούφιση από τα χρέη και την ανταμοιβή για την αντοχή που επέδειξε κανείς μέσα στους διωγμούς, αλλά για τις ψυχικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα μεταξύ της πρόκλησης και της απόφασης καθώς και για το ρόλο τον οποίο διαδραματίζει η επίγνωση στην τελείωση του ατόμου.
Ulrich Victor, "Das Testimonium Flavianum Ein authentischer Text des Josephus", 72-82
Το Testimonium Flavianum είναι ένα αυθεντικό κείμενο του Ιωσήπου. Η αυθεντικότητά του δεν γινόταν εδώ και πολλά χρόνια αποδεκτή, επειδή η γλώσσα και οι ιδέες της εποχής κατά την οποία είχε συνταχθεί παρανοήθηκαν, επειδή δεν εκτιμήθηκε σωστά η πρόθεση του συγγραφέα κι επειδή δεν είχαν κατανοηθεί σωστά οι ιστορικές περιστάσεις της χειρόγραφης παράδοσης.
Claire Claire, "Some Remarks on Thomas A. Wayment, 'A New Transcription of P. Oxy. 2383 (P69)'", 83-87
Το άρθρο του Thomas Wayment βελτιώνει ένα σημαντικό σημείο της ανάγνωσης του Ρ69: την ανάγνωση του Λκ 22, 45 (recto, στ. 4-5). Η γενική του εκτίμηση ωστόσο δε δίνει μια σαφή εικόνα των ιδιαιτεροτήτων αυτού του μικρού αινιγματικού παπύρου. Ο Wayment δεν αντιλαμβάνεται ότι ο Ρ69 μαρτυρεί την τρίτη εκδοχή των μαρτυριών που έχουμε στη διάθεσή μας της προσευχής στο Όρος των Ελαιών έτσι, όπως την παραδίδει ο Λουκάς: δε λαμβάνει υπόψη του την απουσία του Λκ 22, 42 στον Ρ69. Αυτή η ιδιαιτερότητα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στη συζήτηση των μαρτυριών για το Λκ 22,43-44.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου