Στο νέο τεύχος του Journal of Theological Studies 60:2 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:
Reinhard G. Kratz, "Eyes and Spectacles: Wellhausen’s Method of Higher Criticism", 381-402
Το έργο του Julius Wellhausen για την εβραϊκή Βίβλο, την Καινή Διαθήκη και τις πρώιμες αραβικές πηγές ασκεί ακόμη και σήμερα ουσιαστική επίδραση στον τρόπο που η σύγχρονη έρευνα παρουσιάζει τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ. Στο παρόν άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει τη μεθοδολογία της υψηλής κριτικής. Η αρχή του Wellhausen ήταν: "δεν είναι μόνο τα γυαλιά σημαντικά, είναι και τα μάτια". Ακολουθώντας αυτήν την αρχή ο συγγραφέας πρώτα περιγράφει τι είδε ο Wellhausen με τα μάτιά του και πώς τα χρησιμοποίησε. Δεύτερον, συζητά τα γυαλιά του Wellhausen και αναρωτιέται πώς ο 19ος αιώνας επηρέασε τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα. Τέλος, εξετάζει τη σημασία που έχει η θέση του Wellhausen για την υψηλή κριτική για τη σύγχρονη έρευνα.
Annette Yoshiko Reed, "The Modern Invention of ‘Old Testament Pseudepigrapha’", 403-436
Αυτό το άρθρο εξετάζει την προϊστορία της σημερινής αντίληψης για τα "ψευδεπίγραφα της Π.Δ." επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στον έργο του Johann Albert Fabricius Codex pseudepigraphus Veteris Testamenti (1713). Εξετάζει το έργο του Fabricius από τέσσερις οπτικές γωνίες: ως επιτομή της γνώσης που αποκτήθηκε από την Αναγέννηση και μετά, ως ένα καθρέφτισμα των συζητήσεων για τις Γραφές στην αρχή της Μεταρρύθμισης, ως ένα λογοτεχνικό μνημείο της αγωνίας που κυριαρχεί κατά τον 17ο και στις αρχές του 18ου αιώνα για την ταυτότητα του συγγραφέα και ως τη βάση για την έρευνα κατά τον 19ο και 20ο αι. του υλικού που συγκεντρώθηκε. Εξετάζοντας τις απαρχές αυτής της ιδέας και της κατηγορίας των "ψευδεπιγράφων" η συγγραφέας αποπειράται να προσφέρει μία ευρύτερη ιστορική προοπτική στη συζήτηση για την επινόηση του όρου των ψευδεπιγράφων.
Gunther Mark, "Jesus ‘Was Close to the Authorities’: The Historical Background of a Talmudic Pericope", 437-466
Η περίφημη περικοπή στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Sanhedrin folio 43a, η οποία περιέχει την περικοπή "την παραμονή του Πάσχα κρέμασαν τον Ιησού" και τη μυστηριώδη φράση "ο Ιησούς είχε σχέσεις με τις αρχές", έχει προβληματίσει τους βιβλικούς επιστήμονες, οι οποίοι αναρωτιούνται εάν έχουν μία εκπληκτική μαρτυρία για τη δίκη του Ιησού, η οποία ποτέ μέχρι σήμερα δεν συζητήθηκε. Η κύρια αιτία είναι ότι οι ερευνητές προσέγγισαν το συγκεκριμένο κείμενο ξεκινώντας από την Κ.Δ. Στο άρθρο το κείμενο εξετάζεται μέσα στην ταλμουδική του συνάφεια. Με ιδιαίτερη προσοχή εξετάζονται ερωτήματα για τα μοτίβα σύνταξης και τους τρόπους σύνθεσης του κειμένου καθώς επίσης και η ταλμουδική ορολογία.
Υποστηρίζεται ότι ο "Ιησούς" σε αυτά τα κείμενα είναι απλά μια μορφή, η οποία αντιπροσωπεύει την ανησυχία των ραββίνων για τη δραστηριότητα των χριστιανών ιεραποστόλων με ιουδαϊκή προέλευση και η όλη συζήτηση είναι απλά μια υποσημείωση στις βιβλικές επιταγές του Δτν 13 όσον αφορά τους Ιουδαίους υπερασπιστές μίας ξένης θρησκείας (Messit). Προκλήθηκαν από τις δραματικές αλλαγές που προϋποθέτουν οι ταλμουδικές συζητήσεις για την messit. H περικοπή είχε ως σκοπό να προσθέσει μία χριστιανική διάσταση στην υφιστάμενη μέσα στο Ταλμούδ συζήτηση για τη θανατική ποινή. Αυτά τα κείμενα δεν είναι αντιχριστιανική πολεμική. Η πρόκληση που οδήγησε τους συγγραφείς τους δεν ήταν να απαξιώσουν τον Χριστιανισμό, αλλά να δώσουν οδηγίες. Σκοπός ήταν η εξίσωση του Χριστιανισμού με την ειδωλολατρία και η διατήρηση της σπουδαιότητας των παραδόσεων της Halakha σε μία εποχή, όπου δρούσαν ξένες προς τον Ιουδαϊσμό μονοθεϊστικές θρησκείες που στηρίζονταν στη Βίβλο.
Andrew Angel, "Inquiring into an Inclusio—On Judgement and Love in Matthew", 527-530
Υπάρχει γενικά συμφωνία μεταξύ των ερμηνευτών ότι τα Μτ 1,23 και 28,20 σχηματίζουν μία inclusio γύρω από το ευαγγέλιο, η οποία τονίζει το θέμα "ο Θεός είναι μαζί μας῾῾ . Ο Ulrich Luz χρησιμοποιεί αυτήν την inclusio για να υποστηρίξει ότι ο Ματθαίος σκοπό έχει να βοηθήσει τον αναγνώστη να καταλάβει ότι η αγάπη είναι ανώτερη της κρίσης, ένα άλλο βασικό θέμα του ευαγγελίου. Ωστόσο αυτή η ανάγνωση δε λαμβάνει υπόψη την σαφή αναφορά στην εσχατολογική κρίση στο Μτ 28,20. Διαβάζοντας το Μτ 28,20 παράλληλε με το Μτ 13,40.49 καθίσταται σαφές ότι ο Ιησούς είναι παρών με τους μαθητές του ως Εμμανουήλ μέχρι που να τους κρίνει ως ο Υιός του Ανθρώπου. Η inclusio παραπέμπει στην παρουσία του Χριστού μαζί με τους μαθητές του μέχρι την ώρα της κρίσης κι έτσι συνδυάζει τα θέματα της παρουσίας και της κρίσης. Αν κυριαρχεί ένα θέμα, αυτό είναι της εσχατολογικής κρίσης.
Urban C. von Wahlde, "The References to the Time and Place of the Crucifixion in the Peri Pascha of Melito of Sardis", 556-569
Μετά τα ευαγγέλια ο Μελίτων Σάρδεων είναι ο πρώτος χριστιανός συγγραφέας για τον οποίο έχουμε τη μαρτυρία ότι αναφέρθηκε στον τόπο, όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς. Οι αναφορές του στον τόπο σταύρωσης θεωρήθηκαν ότι αντικατοπτρίζουν τη γνώση σχετικά με την τοποθεσία του Γολγοθά μέσα στο σχέδιο της Αelia Capitolina του 2ου αι. μ.Χ. Ωστόσο η έρευνα όλων των αναφορών του στον τόπο και στο χρόνο της σταύρωσης υποδηλώνουν ότι αυτές συνδέονται με τους ρητορικούς σκοπούς του Μελίτωνα και δεν είναι ιστορικά αξιόπιστες.
Reinhard G. Kratz, "Eyes and Spectacles: Wellhausen’s Method of Higher Criticism", 381-402
Το έργο του Julius Wellhausen για την εβραϊκή Βίβλο, την Καινή Διαθήκη και τις πρώιμες αραβικές πηγές ασκεί ακόμη και σήμερα ουσιαστική επίδραση στον τρόπο που η σύγχρονη έρευνα παρουσιάζει τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ. Στο παρόν άρθρο ο συγγραφέας εξετάζει τη μεθοδολογία της υψηλής κριτικής. Η αρχή του Wellhausen ήταν: "δεν είναι μόνο τα γυαλιά σημαντικά, είναι και τα μάτια". Ακολουθώντας αυτήν την αρχή ο συγγραφέας πρώτα περιγράφει τι είδε ο Wellhausen με τα μάτιά του και πώς τα χρησιμοποίησε. Δεύτερον, συζητά τα γυαλιά του Wellhausen και αναρωτιέται πώς ο 19ος αιώνας επηρέασε τον τρόπο που έβλεπε τα πράγματα. Τέλος, εξετάζει τη σημασία που έχει η θέση του Wellhausen για την υψηλή κριτική για τη σύγχρονη έρευνα.
Annette Yoshiko Reed, "The Modern Invention of ‘Old Testament Pseudepigrapha’", 403-436
Αυτό το άρθρο εξετάζει την προϊστορία της σημερινής αντίληψης για τα "ψευδεπίγραφα της Π.Δ." επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στον έργο του Johann Albert Fabricius Codex pseudepigraphus Veteris Testamenti (1713). Εξετάζει το έργο του Fabricius από τέσσερις οπτικές γωνίες: ως επιτομή της γνώσης που αποκτήθηκε από την Αναγέννηση και μετά, ως ένα καθρέφτισμα των συζητήσεων για τις Γραφές στην αρχή της Μεταρρύθμισης, ως ένα λογοτεχνικό μνημείο της αγωνίας που κυριαρχεί κατά τον 17ο και στις αρχές του 18ου αιώνα για την ταυτότητα του συγγραφέα και ως τη βάση για την έρευνα κατά τον 19ο και 20ο αι. του υλικού που συγκεντρώθηκε. Εξετάζοντας τις απαρχές αυτής της ιδέας και της κατηγορίας των "ψευδεπιγράφων" η συγγραφέας αποπειράται να προσφέρει μία ευρύτερη ιστορική προοπτική στη συζήτηση για την επινόηση του όρου των ψευδεπιγράφων.
Gunther Mark, "Jesus ‘Was Close to the Authorities’: The Historical Background of a Talmudic Pericope", 437-466
Η περίφημη περικοπή στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Sanhedrin folio 43a, η οποία περιέχει την περικοπή "την παραμονή του Πάσχα κρέμασαν τον Ιησού" και τη μυστηριώδη φράση "ο Ιησούς είχε σχέσεις με τις αρχές", έχει προβληματίσει τους βιβλικούς επιστήμονες, οι οποίοι αναρωτιούνται εάν έχουν μία εκπληκτική μαρτυρία για τη δίκη του Ιησού, η οποία ποτέ μέχρι σήμερα δεν συζητήθηκε. Η κύρια αιτία είναι ότι οι ερευνητές προσέγγισαν το συγκεκριμένο κείμενο ξεκινώντας από την Κ.Δ. Στο άρθρο το κείμενο εξετάζεται μέσα στην ταλμουδική του συνάφεια. Με ιδιαίτερη προσοχή εξετάζονται ερωτήματα για τα μοτίβα σύνταξης και τους τρόπους σύνθεσης του κειμένου καθώς επίσης και η ταλμουδική ορολογία.
Υποστηρίζεται ότι ο "Ιησούς" σε αυτά τα κείμενα είναι απλά μια μορφή, η οποία αντιπροσωπεύει την ανησυχία των ραββίνων για τη δραστηριότητα των χριστιανών ιεραποστόλων με ιουδαϊκή προέλευση και η όλη συζήτηση είναι απλά μια υποσημείωση στις βιβλικές επιταγές του Δτν 13 όσον αφορά τους Ιουδαίους υπερασπιστές μίας ξένης θρησκείας (Messit). Προκλήθηκαν από τις δραματικές αλλαγές που προϋποθέτουν οι ταλμουδικές συζητήσεις για την messit. H περικοπή είχε ως σκοπό να προσθέσει μία χριστιανική διάσταση στην υφιστάμενη μέσα στο Ταλμούδ συζήτηση για τη θανατική ποινή. Αυτά τα κείμενα δεν είναι αντιχριστιανική πολεμική. Η πρόκληση που οδήγησε τους συγγραφείς τους δεν ήταν να απαξιώσουν τον Χριστιανισμό, αλλά να δώσουν οδηγίες. Σκοπός ήταν η εξίσωση του Χριστιανισμού με την ειδωλολατρία και η διατήρηση της σπουδαιότητας των παραδόσεων της Halakha σε μία εποχή, όπου δρούσαν ξένες προς τον Ιουδαϊσμό μονοθεϊστικές θρησκείες που στηρίζονταν στη Βίβλο.
Andrew Angel, "Inquiring into an Inclusio—On Judgement and Love in Matthew", 527-530
Υπάρχει γενικά συμφωνία μεταξύ των ερμηνευτών ότι τα Μτ 1,23 και 28,20 σχηματίζουν μία inclusio γύρω από το ευαγγέλιο, η οποία τονίζει το θέμα "ο Θεός είναι μαζί μας῾῾ . Ο Ulrich Luz χρησιμοποιεί αυτήν την inclusio για να υποστηρίξει ότι ο Ματθαίος σκοπό έχει να βοηθήσει τον αναγνώστη να καταλάβει ότι η αγάπη είναι ανώτερη της κρίσης, ένα άλλο βασικό θέμα του ευαγγελίου. Ωστόσο αυτή η ανάγνωση δε λαμβάνει υπόψη την σαφή αναφορά στην εσχατολογική κρίση στο Μτ 28,20. Διαβάζοντας το Μτ 28,20 παράλληλε με το Μτ 13,40.49 καθίσταται σαφές ότι ο Ιησούς είναι παρών με τους μαθητές του ως Εμμανουήλ μέχρι που να τους κρίνει ως ο Υιός του Ανθρώπου. Η inclusio παραπέμπει στην παρουσία του Χριστού μαζί με τους μαθητές του μέχρι την ώρα της κρίσης κι έτσι συνδυάζει τα θέματα της παρουσίας και της κρίσης. Αν κυριαρχεί ένα θέμα, αυτό είναι της εσχατολογικής κρίσης.
Urban C. von Wahlde, "The References to the Time and Place of the Crucifixion in the Peri Pascha of Melito of Sardis", 556-569
Μετά τα ευαγγέλια ο Μελίτων Σάρδεων είναι ο πρώτος χριστιανός συγγραφέας για τον οποίο έχουμε τη μαρτυρία ότι αναφέρθηκε στον τόπο, όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς. Οι αναφορές του στον τόπο σταύρωσης θεωρήθηκαν ότι αντικατοπτρίζουν τη γνώση σχετικά με την τοποθεσία του Γολγοθά μέσα στο σχέδιο της Αelia Capitolina του 2ου αι. μ.Χ. Ωστόσο η έρευνα όλων των αναφορών του στον τόπο και στο χρόνο της σταύρωσης υποδηλώνουν ότι αυτές συνδέονται με τους ρητορικούς σκοπούς του Μελίτωνα και δεν είναι ιστορικά αξιόπιστες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου