Joseph Blenkinsopp, "The Midianite-Kenite Hypothesis Revisited and the Origins of Judah", 131-153
H θεωρία των Κενιτών, Μιδιανιτών-Κενιτών σχετικά με την προέλευση της γιαχβικής λατρείας επικράτησε στην έρευνα κατά το τέλος του 19ου αι. Η θεωρία αυτή στηρίζεται σε τέσσερα επιχειρήματα: την ερμηνεία των βιβλικών κειμένων που κάνουν λόγο για τις σχέσεις του Μωυσή με τους Μιδιανίτες, έμμεση αναφορά σε αρχαία εβραϊκά κείμενα για τον αρχικό τόπο κατοικίας του Γιαχβέ, αιγυπτιακά κείμενα με τοπογραφικές πληροφορίες (14ος-12ος αι.), και ο Κάιν ως ο προπάτορας των Κενιτών. Ο συγγραφέας συζητά τις προεκτάσεις, που έχει αυτή η θεωρία, για την εθνική καταγωγή του Ιούδα.
Mark O'Brien, "Deuteronomy 16.18—18.22: Meeting the Challenge of Towns and Nations", 155-172
Η ιστορικοκριτική ανάλυση θεωρεί ότι το Δτν 16,18-18,22 είναι κείμενο μίας ομάδας δευτερονομιστών μεταρρυθμιστών που επιδιώκουν να επηρεάσουν τον τρόπο κατανομής της εξουσίας στον Ισραήλ και να περιορίσουν τη δύναμη της μοναρχίας. Μία πρόσφατη διεξοδική συγχρονική ανάλυση υποστηρίζει ότι η περικοπή αποτελεί ένα είδος πολιτικού συντάγματος που σκοπό έχει να διατηρήσει στη μνήμη τη θέση του Ισραήλ ως ενός απελευθερωμένου λαού. Στο παρόν άρθρο υποστηρίζεται ότι το συγκεκριμένο κείμενο σκοπό έχει να διατηρήσει την αφοσίωση του Ισραηλιτικού λαού προς την Τορά μέσα στη νέα κατάσταση της ζωής στις πόλεις της χώρας και εν μέσω άλλων λαών. Το κατορθώνει μετατρέποντας πιθανές απειλές προς το δευτερονομιστικό ιδεώδες σε πράγματα, τα οποία θα καταξιώσουν τον Ισραήλ ως τον ιδιαίτερο λαό του Γιαχβέ, ως έναν εκλεκτό λαό.
Vince Endris, "Yahweh versus Baal: A Narrative-Critical Reading of the Gideon/Abimelech Narrative", 173-195
Η ιστορία του Γεδεών και του γιου του Αβιμέλεχ βρίσκεται στο κέντρο της διήγησης του βιβλίου των Κριτών. Αυτό το άρθρο προσφέρει μία ανάγνωση της σχετικής ιστορίας, η οποία παρέχει μία καλύτερη κατανόηση του βιβλίου των Κριτών στο σύνολό του. Ο Γεδεών και ο Αβιμελέχ θεωρούνται ως επίγειοι αντιπρόσωποι του Γιαχβέ και του Βαάλ. Με αυτόν τον τρόπο η σχετική διήγηση ερμηνεύεται ως μία μάχη ανάμεσα σε δύο θεούς με σκοπό την εξασφάλιστη της πιστότητας του Ισραήλ. Ο Γιαχβέ νικά τον Βαάλ, ωστόσο οι Ισραηλίτες και πάλι απορρίπτουν τον Γιαχβέ και στρέφονται στον ηττημένο θεό. Μετά από αυτό η δραστηριότητα του Γιαχβέ σε σχέση με τους Ισραηλίτες είναι λιγότερο συχνή και περισσότερο αμφίβολη. Το κείμενο υποστηρίζει ότι τα προβλήματα που έχει ο Ισραήλ με την πιστότητα θα λυθούν, μόλις ένας θνητός εκπρόσωπος του Γιαχβέ ανεβεί στο θρόνο του Ισραήλ.
Nadav Na'aman, "Naboth's Vineyard and the Foundation of Jezreel", 197-218
Στο άρθρο εξετάζεται το πιθανό ιστορικό υπόβαθρο της ιστορίας του αμπελώνα του Ναβώθ. Ο συγγρ. ξεκινά με μία μεθοδολογική εισαγωγή στο πρόβλημα της ιστορικότητας των προφητικών ιστοριών, ακολουθεί μια σύντομη ανάλυση της χρονολόγησης του κειμένου, της φιλολογικής του δομής και της πλοκής. Τα αποτελέσματα των ανασκαφών στο Tel Jezreel συγκρίνονται με τη βιβλική αφήγηση και τα αρχαιολογικά ευρήματα για την ίδρυση της Σαμάριας. Υπό το φως της αρχαιολογικής και κειμενικής ανάλυσης και κάποιων εξωβιβλικών πηγών υποστηρίζεται ότι η ιστορία λαμβάνει χώρα στην Jezreel κι αναφέρεται στην εποχή, όταν ο Άχαβ σχεδίαζε να κτίσει ένα νέο βασιλικό κέντρο εκεί και διαπραγματευόταν με τους ντόπιους κατοίκους την αγορά της γης. Το άρθρο συγκρίνει τις διάφορες περιγραφές της δολοφονίας του Ναβώθ στο 1 Βασ 21 και 2 Βασ 9,25-26 και διακρίνει σαφώς ανάμεσα στο αρχικό ιστορικό γεγονός και τις φιλολογικές και ιδεολογικές λεπτομέρειες που προστέθηκαν από τον συγγρ. για να καλύψει τα κενά και για να αναπτύξει την πλοκή.
Martin Shuster, "Being as Breath, Vapor as Joy: Using Martin Heidegger to Re-read the Book of Ecclesiastes", 219-244
Το άρθρο είναι η φιλοσοφική επανεξέταση του Εκκλησιαστή με τη βοήθεια του έργου του M. Heidegger και κυρίως το έργο του για το το Είναι και τον Χρόνο. Η εστίαση του Heidegger στο θάνατο, στην παροδικότητα και στην ιστορία παρέχει ένα ισχυρό πλαίσιο για την κατανόηση των ίδιων θεμάτων στον Εκκλησιαστή. Ο συγγρ. υποστηρίζει μέσα από την ανάπτυξη των φιλοσοφικών αυτών θεμάτων και των βιβλικών αντιστοίχων τους ότι ο Εκκλησιαστής, όπως και το έργο του Heidegger Είναι και Χρόνος, δεν μπορεί να κατανοηθεί ως ένα πρωτο-υπαρξιακό κείμενο.
Sung Uk Lim, "Jonah's Transformation and Transformation of Jonah from the Bakhtinian Perspective of Authoring and Re-authoring", 245-256
Στο άρθρο εξετάζεται η μεταμόρφωση του Ιωνά και του κειμένου του βιβλίου Ιωνά με τη βοήθεια των θεωριών του Βakhtin. Σύμφωνα με αυτές ο Ιωνάς μεταμορφώνεται σε έναν υπάκουο προφήτη στο κεφ. 2 στον τρόπο που κατανοεί το Θεό και τον εαυτό του. Ταυτόχρονα με βάση πάλι τις ίδιες θεωρίες ο συγγρ. καταδεικνύει πώς το βιβλίο του Ιωνά γνώρισε διάφορες μεταμορφώσεις μέσα στην ιστορία, όπως αυτές καταγράφονται στο Μασωριτικό κείμενο, στο κείμενο των Ο΄και στη Βουλγάτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου