H βιβλική επιστήμη έχει ως αντικείμενό της κείμενα, τα οποία προέρχονται από έναν κόσμο που χρονικά και τοπικά βρίσκεται πολύ μακριά από τοn σύγχρονο αναγνώστη. Αυτή η απόσταση είναι προφανής από την πρώτη ήδη επαφή του με αυτά τα κείμενα. Μέσα σε αυτά συναντά πρόσωπα, ιδέες, ήθη, ιδέες, αξίες, που αντικατοπτρίζουν μία πραγματικότητα πολύ διαφορετική από τη δική του. Οι Σαδδουκαίοι κι οι Φαρισαίοι, οι αρχιερείς κι οι αρχισυνάγωγοι, οι Ρωμαίοι στρατιώτες κι οι άλλοι αξιωματούχοι, οι Ασιάρχες κι οι πολιτάρχες, οι αγοραίοι της Θεσσαλονίκης, οι τεχνίτες της Εφέσου είναι πρόσωπα που αναμφισβήτητα ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο. Έννοιες όπως Χριστός, δικαιοσύνη, απολύτρωσις, χάρις, Κύριος, σωτήρ, ευαγγέλιον, βασιλεία του Θεού, δε μπορούν να γίνουν πλήρως κατανοητές με βάση τις παραστάσεις που διαθέτει ο σημερινός αναγνώστης από το δικό του παρόν. Για να μπορέσει λοιπόν ο ερμηνευτής να κατανοήσει και να εξηγήσει, να αναδείξει, δηλαδή, το πραγματικό περιεχόμενο των κειμένων και αναπλάσει τον αφηγηματικό τους κόσμο, θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο με τις απαραίτητες γνώσεις της εποχής, την οποία αντικατοπτρίζουν τα κείμενα. Στόχος πάντοτε είναι να ανακαλύψει το βαθύτερο νόημα των κειμένων, που δεν είναι άλλο από την εν Χριστώ αποκάλυψη του Θεού και η δια του Χριστού απολύτρωση του ανθρώπου, η οποία όμως λαμβάνει χώρα μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι. Τις γνώσεις για αυτό τις προσφέρει η Ιστορία των Χρόνων της Καινής Διαθήκης.
Ορισμός, έργο, μέθοδος και πηγές της Ιστορίας των Χρόνων
Η Ιστορία των Χρόνων ΚΔ είναι ο κλάδος της βιβλικής ερμηνευτικής, ο οποίος παρέχει στον ερμηνευτή τα ιστορικά εκείνα δεδομένα που χρειάζεται προκειμένου να κατανοήσει το ευρύτερο πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό και ιδεολογικό πλαίσιο των κειμένων της ΚΔ. Δεν αποτελεί μία από τις πολλές ερμηνευτικές μεθόδους, τις οποίες εφαρμόζει η βιβλική επιστήμη, αλλά μάλλον ένα εφόδιο απαραίτητο για όλες τις μεθόδους. Δεν θα πρέπει να συγχέεται με την ιστορία της ΚΔ ούτε και με την Ιστορία του Αρχέγονου Χριστιανισμού (την ιστορία δηλ. της πρώτης Εκκλησίας μέχρι περίπου τον 2ο αι. μ.Χ.), αν και συχνά οι πορείες υπήρξαν παράλληλες και κάποιες φορές δύσκολα διακριτές μεταξύ τους. Στην περίπτωση της Ιστορίας των Χρόνων της ΚΔ το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις πολιτικές διαδικασίες και στους πολιτικούς θεσμούς, σε κοινωνικούς θεσμούς και ομάδες, σε μηχανισμούς κοινωνικής συνοχής, σε οικονομικές σχέσεις, σε θρησκευτικά φαινόμενα και θρησκευτικές ομάδες, σε ιδεολογικά ρεύματα και τάσεις και σε θέματα πολιτικής ιστορίας και ιστορικής γεωγραφίας.
Το μάθημα της Ιστορίας των Χρόνων της ΚΔ είναι καταρχήν ιστορικό, διέπεται δηλαδή από τις αρχές της επιστήμης της Ιστορίας, εφαρμόζει τις ίδιες μεθόδους και ακολούθησε την ίδια περίπου εξέλιξη με τους άλλους κλάδους της ιστορικής επιστήμη στα 200 χρόνια ζωής του. Έχει όμως και μία ερμηνευτική διάσταση και λειτουργεί ως βοηθητικό εργαλείο ερμηνείας των βιβλικών κειμένων.
Τα όρια της εποχής που εξετάζει είναι ευρύτερα εκείνων της περιόδου συγγραφής των βιβλίων της ΚΔ και συνήθως εκτείνονται από την μακκαβαϊκή περίοδο έως και την επανάσταση του Bar Kochba (132-135 μ.Χ.).
Οι πηγές της Ιστορίας των Χρόνων της ΚΔ είναι παρόμοιες με εκείνες των άλλων ιστορικών κλάδων κι ειδικότερα εκείνων που ασχολούνται με την ιστορία της αρχαιότητας, άμεσες και έμμεσες, φιλολογικές και μη: ιουδαϊκά κείμενα της περιόδου (π.χ. τα βιβλία των Μακκαβαίων, τα έργα του Φίλωνα και το Ιώσηπου), έργα Ελλήνων και Ρωμαίων ιστορικών (π.χ. του Τάκιτου, του Σουητώνιου, του Δίωνα Κασσίου κ.ά.), ραββινικά κείμενα, διάφορα άλλα φιλολογικά κείμενα της εποχής (π.χ. του Πλουτάρχου), πάπυροι, επιγραφές, νομίσματα, άλλα αρχαιολογικά ευρήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου