Βeate Ego, "The Book of Esther: A Hellenistic Book", 279-302
Η χρονολόγηση του βιβλίου της Εσθήρ παραμένει θέμα συζήτησης. Οι ειδικοί που το χρονολογούν στην περσική ή ελληνιστική περίοδο ασχολούνται όχι μόνο με το πότε το βιβλίο γράφηκε, αλλά επίσης και με τις συνθήκες συγγραφής του. Στοιχεία που συμβάλλουν στη χρονολόγηση του κειμένου περιλαμβάνουν την κατανόηση των περσικών στοιχείων της αφήγησης, το ιστορικό σκηνικό μέσα στο οποίο συντάχθηκε και τον τρόπο αντιμετώπισης της ξένης κατοχής στο βιβλίο. Μία μετάθεση του ενδιαφέροντος από τα επιμέρους στοιχεία του βιβλίου σε μία αντιμετώπιση του βιβλίου στο σύνολό του υποστηρίζει τη χρονολόγησή του κατά την ελληνιστική εποχή και την τοποθέτησή του στη Διασπορά. Ανάμεσα στα στοιχεία εκείνα που συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση είναι οι θεολογικές θέσεις που κρύβονται πίσω από τα περσικά μοτίβα, ιδιαίτερα η απόρριψη της προσκύνησης μπροστά σε έναν θνητό δυνάστη (Αμάν ή Αλέξανδρο), η αντίστροφη δομή του βιβλίου, ο τρόπος που αντιμετώπιζει τον Ιερό Πόλεμο και ο αποκεκρυμμένος λόγος του Θεού. Η διαχείριση της εξουσίας από τις ξένες δυνάμεις υπό το φως μίας έντασης μεταξύ του Ιουδαϊκού Νόμου και του νόμου μίας εξωτερικής δύναμης οδηγεί στην κατεύθυνση μίας χρονολόγησης του βιβλίου στην εποχή πριν τους Ασμοναίους.
Henryk Drawnel, "The Literary Characteristics of the Visions of Levi (so-called Aramaic Levi Document)", 303-319
Στην έρευνα επικρατεί η τάση να μην αναλύονται τα επιμέρους τμήματα του κειμένου των Οραμάτων του Λευί. Μία επισκόπηση της ιστορίας της έρευνας αυτού του κειμένου αποκαλύπτει ότι ούτε ο όρος "Αραμαϊκή Διαθήκη του Λευί" ούτε ο περισσότερο ουδέτερος "Αραμαϊκό Κείμενο του Λευί" παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες όσον αφορά στο περιεχόμενο του κειμένου. Η προσεκτική εξέταση των φιλολογικών μορφών του κειμένου - ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνονται μία αυτοβιογραφική αφήγηση, μία προσευχή επίκλησης, ένα όνειρο, επανερμηνευόμενα κείμενα της Βίβλου, σοφιολογικές οδηγίες, ένα ονομαστικό midrash κι ένα διδακτικό ποίημα που καταλήγει με έναν προφητικό λόγο με αποκαλυπτικό χρωματισμό - αποκαλύπτουν ότι τα Οράματα του Λευί θα πρέπει να κατανοηθούν ως δείγμα ιουδαϊκής ιερατικής διδακτικής γραμματείας.
Kirsten Schäfers, "Towards a Theology of Qumran: The “Theological Dictionary of the Qumran Texts” (Theologisches Wörterbuch zu den Qumranschriften, ThWQ)", 320-326
Αυτή η επισκόπηση του ερευνητικού προγράμματος “Theological Dictionary of the Qumran Texts” παρουσιάζει το οργανωτικό πλαίσιο και τα θέματά του, ενώ ταυτόχρονα εξηγεί, γιατί είναι απαραίτητο και επιθυμητό να τεθούν θεολογικά ερωτήματα όσον αφορά στα κείμενα του Κουμράν. Το ιδεολογικό πλαίσιο αυτού του προγράμματος και οι προσδοκίες του καθώς και η πρόοδός του παρουσιάζονται στον παρόν άρθρο. Τέλος παρουσιάζεται ως παράδειγμα το λήμμα ba ’ab "πατήρ".
Heinz-Josef Fabry, "Towards a Theology of Qumran: 'The Theological Dictionary of the Qumran Texts' (Theologisches Wörterbuch zu den Qumrantexten, ThWQ). The First Paradigm: ba ’ab 'Father'", 327-335
Ophir Münz-Manor, "Liturgical Poetry in the Late Antique Near East. A Comparative Approach", 336-361
Το άρθρο παρουσιάζει τη σύγχρονη αντίληψη για τη μελέτη του piyyut και καθιστά σαφές ότι η ιουδαϊκή ποίηση της ύστερης αρχαιότητας (στα εβραϊκά και αραμαϊκά) συνδέεται στενά με τη χριστιανική λειτουργική ποίηση (τόσο στα συριακά όσο και στα ελληνικα) και στη σαμαριτική λειτουργία. Αυτές οι σχέσεις εκφράζονται κυρίως με τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά της ποίησης και της προσωδίας, τα οποία προκύπτουν από τη μία από την αρχαία συριακή ποίηση (κυρίως βιβλική ποίηση) και από την άλλη από νεωτερισμούς της περιόδου. Οι σημαντικές σχέσεις του περιεχομένου όσον αφορά σε διαφορετικά είδη ποίησης αποκαλύπτουν τη σπουδαιότητα των συγκριτικών μελετών. Έτσι η ποίηση που συντάχθηκε κατά την ύστερη αρχαιότητα παρέχει επιπλέον μαρτυρίες για το ζωντανό πολιτισμικό διάλογο που έλαβε χώρα εκείνη την εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου