JSOT 34:4 (2010)
Max Rogland, "Interpreting אד in Genesis 2.5-6: Neglected Rabbinic and Intertextual Evidence", 379-393
Ο συγγραφέας αποπειράται να εξηγήσει τη σημασία της εβραϊκής λέξης אד επισημαίνοντας δύο παράγοντες: ειδικότερα, τη χρήση της λέξης στα ραββινικά εβραϊκά και το φαινόμενο της βιβλικής διακειμενικότητας. Εξετάζονται μια σειρά από ραββινικά κείμενα τα οποία δηλώνουν ότι η λέξη κατανοούνταν ως ένα σύννεφο κάποιου είδους. Αυτός ο τρόπος κατανόησης της λέξης אד παρατηρείται και σε διακειμενικές αναφορές του Γεν 2,5-6 στο Ψα 135,6 και στο Ιερ 10,13. Τέτοιες μαρτυρίες επιβεβαιώνουν την ταργκουμική παράδοση, η οποία αποδίδει την εβραϊκή αυτή λέξη ως "σύννεφο". Στο τελευταίο μέρος του άρθρου ο συγγραφέας κάνει κάποιες εξηγητικές και γραμματικές παρατηρήσεις στο Γεν 2,5-6 λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της λέξης אד.
Adriane Leveen, "Inside Out: Jethro, the Midianites and a Biblical Construction of the Outsider", 395-417
Διάφορες στάσεις απέναντι σε αυτόν που βρίσκεται έξω από την κοινότητα απαντούν συνεχώς μέσα στην εβραϊκή Βίβλο. Ο ξένος γίνεται αντικείμενο επίθεσης, κριτικής, κακοποίησης ή επαίνου και σεβασμού και κάποιες φορές συνειδητά συμπεριλαμβάνεται στην κοινότητα. Ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι Μαδιανίτες είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση γιατί περιλαμβάνει και τα δύο άκρα αυτού του συνεχούς. Ο Μαδιανίτης ιερέας Ιοθόρ εκπροσωπεί αυτόν που βρίσκεται έξω από την κοινότητα και ο οποίος γίνεται δεκτός σε αυτήν ως ο έμπιστος σύμβουλος και ο πολύτιμος σύμμαχος. Οι Μαδιανίτες ως ομάδα αντιπροσωπεύουν μία σεξουαλική και ειδωλολατρική απειλή και δέχονται την αμείλικτη επίθεση των Ισραηλιτών. Στο άρθρο εξετάζεται πώς αυτές οι εκ διαμέτρου αντίθετες στάσεις απέναντι στον Ιοθόρ και στους Μαδιανίτες παρουσιάζονται μέσα στο κείμενο και διατηρούνται. Η βία δεν χρειάζεται να είναι πάντα το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της διαφοράς.
Hava Shalom-Guy, "Three-Way Intertextuality: Some Reflections of Abimelech’s Death at Thebez in Biblical Narrative", 419-432
Στο άρθρο εξετάζεται με τη βοήθεια της διακειμενικότητας της βιβλικής αφήγησης το πώς οι ιστορίες για την εκστρατεία στη Rabbah (2 Σαμ 11,20-21) και της κατάληψης της Abel Bethmaacah (2 Σαμ 20,14-22) αντικατοπτρίζουν την ιστορία του θανάτου του Αβιμέλεχ στην Thebez ( Κρ 9,52-53). Στην αρχή παρουσιάζονται τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των ιστοριών: καθεμιά αφηγείται μία πολιορκία, στην οποία μια γυναίκα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Η εξέταση όμως των διαφορών μεταξύ αυτών των ιστοριών και ο τρόπος με τον οποίο οι συγγραφείς τους προσάρμοσαν τις λεπτομέρειες της ιστορίας του Αβιμέλεχ στις ανάγκες των νέων συγκειμένων είναι που καθιστούν δυνατό τον εντοπισμό της ιστορίας που λειτούργησε ως πηγή και εξηγεί το γιατί χρησιμοποιήθηκε η αφήγηση για την Thebez.
C.L. Seow, "Poetic Closure in Job: The First Cycle", 433-466
Αξιοποιώντας τη μελέτη της Barbara Herrnstein Smith για τις ποιητικές κατακλείδες, ο συγγραφέας εξετάζει την τέχνη της κατακλείδας στην βιβλική εβραϊκή ποίηση επικεντρώνοντας την προσοχή του σε ένα μικρό δείγμα - τα επτά ποιήματα που συναπαρτίζουν τον πρώτο διαλογικό κύκλο στον Ιώβ (3, 4-5. 6-7. 8. 9-10. 12-14). Καταδεικνύεται ότι αυτά τα ποιήματα αξιοποιούν ένα ευρύ φάσμα γλωσσικών, θεματικών και δομικών τεχνασμάτων κατακλείδας , τα οποία μαζί με άλλα ποιητικά στοιχεία πλουτίζουν την κομψότητα της ποίησης του Ιώβ.
Alan Lenzi, "The Metonic Cycle, Number Symbolism, and the Placement of Psalms 19 and 119 in the MT Psalter", 447-473
Σε αυτή τη μελέτη εξετάζεται η πιθανότητα ο γραφέας που είναι υπεύθυνος για την τελική αναθεώρηση του Μασωριτικού βιβλίου των Ψαλμών να γνώριζε τον Μετονικό Κύκλο, ένα ημερολογιακό σύστημα 19 ετών που συγχρόνιζε τα σεληνειακά και ηλιακά έτη, απέδιδε συμβολική σημασία στον αριθμό 19, η οποία σχετιζόταν και το ρόλο του αριθμού στη δημιουργία της κοσμολογικής αρμονίας σε αυτό το σύστημα και στη συνέχεια χρησιμοποίησε το 19 ως ένα συμβολικό αριθμό για να καθορίσει τη θέση των Ψα 19 και 119 στην τελική αναθεώρηση του μασωριτικού Ψαλτήρα. Μία συζήτησης του αντιθετικού περιεχομένου του Ψα 19 οδηγεί στην αναζήτηση του αριθμητικού συμβολισμού που προκύπτει από τον μετονικό κύκλο. Τόσο αυτός ο κύκλος όσο και ο Ψα 19 είναι θεματικά παρόμοια, διότι εναρμονίζουν δύο φαινομενικά διαφορετικές αλλά προφανώς κοσμολογικά σημαντικές ενότητες (ήλιος και φεγγάρι / δημιουργία και Τορά). Η πρόταση του παρόντος άρθρου παρέχει μία θεολογική αιτιολόγηση για την ακριβή θέση των Ψα 19 και 119 στο μασωριτικό Ψαλτήρα και προσφέρει μία εξήγηση για το πώς αυτή η θέση μπορεί κατά κάποιον τρόπο να συνέβαλε στην κοσμολογική ανύψωση της Τορά μέσα στο βιβλίο των Ψαλμών.
John T. Strong, "Egypt’s Shameful Death and the House of Israel’s Exodus from Sheol (Ezekiel 32.17-32 and 37.1-14)", 475-504
Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζεται ότι το Ιεζ 32,17-32, το οποίο παρουσιάζει τη νεκρική πορεία της Αιγύπτου προς την Σεόλ και στο 37,1-14, το όραμα των ξηρών οστών του λαού, θα πρέπει να αναγνωσθούν το ένα μαζί με το άλλο. Το Ιεζ 32,17-32 κατανοείται όχι ως ένας θρήνος αλλά μάλλον ως μία τελετή συνοδείας της Αιγύπτου στην τελευταία της κατοικία στη Σεόλ και χρησιμοποιεί το KTu 1.161 ως ένα χρήσιμο οδηγό. Ο προφήτης, είναι σαφές, προφητεύει έναν επαίσχυντο θάνατο για την Αίγυπτο, ενώ αντίθετα υπόσχεται μία νέα ζωή γεμάτη τιμή για το δικό του λαό. Στην καρδιά του ζητήματος βρίσκεται η τιμή του Γιαχβέ, την οποία υπογραμμίζει ο Ιεζεκιήλ ενσωματώνοντας διάφορα μοτίβα από την ιστορία της Εξόδου.
JSOT 34:5 (2010)
Παρουσίαση βιβλιογραφίας σε επιμέρους τομείς των παλαιοδιαθηκικών σπουδών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου