E. Horrowitz, "The Bible and Us: Biblical Scholarship in the JQR, Then and Now", 1-9
J. Kraut, "The Birds and the Babes: The Structure and Meaning of Psalm 8", 10-24
Παρά τη μεγάλη του δημοτικότητα και το φιλοσοφικό του βάθος ο Ψα 8 έχει θέτει πολλά και δύσκολα ερμηνευτικά ζητήματα. Κάποιες λέξεις του δε μπορούν εύκολα να μεταφραστούν, η δομή του ψαλμού δεν είναι αμέσως σαφής και διάφορα στοιχεία του φαίνεται να μην έχουν εύκολη εξήγηση, όπως τα "μωρά και τα βρέφη" στο στ. 3α. Έχοντας να αντιμετωπίσουν τα πολλά εξηγητικά ζητήματα του Ψαλμού οι ερευνητές στράφηκαν σε υποθετικές εξηγήσεις αντί στα επιχειρήματα που προκύπτουν από το κείμενο. Πραγματικά είναι σπάνιο το φαινόμενο ενός ερευνητή που να μην διορθώνει με κάποιον τρόπο το κείμενο του Ψα 8 ή που τολμά να το ερμηνεύσει χωρίς την απαραίτητη βοήθεια από κάποιο άλλο (ή πολλά άλλα) κείμενα βιβλικά και εξωβιβλικά. Ωστόσο οι πολύτιμες κάποιες φορές προσπάθειες να ερμηνευτεί ο Ψα 8 αποπροσανατολίζουν από το γεγονός ότι ο Ψαλμός ως έχει διατηρεί τη δική του εσωτερική δομή και ρητορική λογική, η οποία "αν ληφθεί σοβαρά υπόψη" οδηγεί στο να ξεδιπλωθούν τα αινίγματα του κειμένου τα οποία απασχόλησαν χρόνια του εξηγητές και τους αναγνώστες. Στο παρόν άρθρο υποστηρίζεται ότι μία αξιολόγηση της δομής του Ψα 8, μία οργάνωσή της σε χιαστό σχήμα, διαφωτίζει τρία σημεία: (α) το ρόλο του 3α (εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων), (β) την ταυτότητα των Ελωχίμ στο 6α και (γ) το γενικότερο μήνυμα του ψαλμού.
E.R. Stern, "Esther and the Politics of Diaspora", 25-53
Eνώ το βιβλικό κείμενο της Εσθήρ συχνά θεωρείται ένα κείμενο της διασποράς που πραγματεύεται την εμπειρία και τις αγωνίες των Ιουδαίων της Διασποράς κατά την ύστερη περσική και ελληνιστική περίοδο, η προέλευσή του από τη διασπορά μάλλον εικάζεται παρά έχει αποδειχθεί. Η συγγραφέας προτείνει την ανάγνωση της Εσθήρ ως ένα βιβλίο αντίθετο προς τη Διασπορά που γράφηκε στην Ιουδαία για ένα κοινό εκεί. Σύμφωνα με την εβραἱκή εκδοχή της Εσθήρ, η ιουδαϊκή ζωή στην καρδιά της περσικής αυτοκρατορίας παρουσιάζεται ως μία αντίθεση-παρωδία προς την φαντασίωση της ζωής στη γη του Ισραήλ, η οποία περιγράφεται σε άλλα κείμενα από την Ιουδαία τα οποία πέρασα στον κανόνα της Βίβλου. Αυτή η ανάγνωση μπορεί να εξηγήσει τόσο τις διαφορές μεταξύ της εβραϊκής και της ελληνικής εκδοχή της Εσθήρ και τις θεολογικές και ιδεολογικές ανωμαλίες που προκύπτουν από την συνηθισμένη ανάγνωση του κειμένου μέσα στο πλαίσιο της Διασποράς.
J. Levinson, "Enchanting Rabbis: Contest Narratives between Rabbis and Magicians in Late Antiquity", 54-94
"Oι μάγοι", είπε ο R. Yochanan "έρχονται σε αντίθεση με τον ουράνιο οίκο" και αντιτίθενται στη θεϊκή θέληση. Έτσι αρχίζει μία από τις μεγάλες ταλμουδικές συζητήσεις για τη μαγεία (bSan 67b). Αυτή η αντίληψη περί μαγείας εναποθέτει στα χέρια του μάγου τεράστια δύναμη δημιουργώντας έτσι έναν αυτόνομο χώρο όπου το ανθρώπινο και το θεϊκό ανταγωνίζονται ποιο θα υπερισχύσει. Πώς φαντάζονταν οι ραββίνοι το χώρο της μαγείας και γιατί έφτασαν στο να δώσουν τόση δύναμη στους αντιπάλους τους; Αυτό είναι το ερώτημα το οποίο προσπαθεί να απαντήσει ο συγγραφέας στο παρόν άρθρο εξετάζοντας κάποιες "αφηγήσεις ανταγωνισμού" μεταξύ των ραββίνων και των μάγων στη ραββινική γραμματεία. Ο συγγραφέας επικεντρώνεται κυρίως σε μία σύγκριση μίας συζήτησης που απαντά στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ (bSan 67b-68a) και του παλαιστινιακού παράλληλου της (ySan 25d). Υποστηρίζει ότι υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ των δύο ταλμουδικών συζητήσεων όσον αφορά τη μαγεία και τα κακά της. Ενώ το Παλαιστινιακό Ταλμούδ παρουσιάζει αυτές τις αντιπαραθέσεις μέσα από μία συζήτηση για την εξουσία και την ταυτότητα, το Βαβυλωνιακό δομεί την άποψή του για τη μαγεία μέσα από μία συζήτηση για τη γνώση. Αυτή η διαφορά δημιουργεί σημαντικά όρια για τη ραββινική αυτοπροβολή και τις στρατηγικές της όσον αφορά στη ταυτότητα τόσο των ραββίνων όσο και των άλλων.
J.D. Rosenblum, "'Why Do You Refuse to Eat Pork?': Jews, Food, and Identity in Roman Palestine", 95-110
Τόσο οι ιουδαϊκές όσο και εξωιουδαϊκές πηγές (κυρίως ρωμαϊκές) από την αρχαιότητα βεβαιώνουν το γεγονός ότι οι Ιουδαίοι δεν κατανάλωναν χοιρινό. Η σημασία αυτής της διατροφικής επιλογής ωστόσο εξαρτάται από την οπτική μέσα από την οποία αντιμετωπίζεται. Σύμφωνα με κάποιες ραββινικές πηγές, επειδή οι Ρωμαίοι τρώνε χοιρινό γίνονται κι οι ίδιοι γουρούνια. Από την άλλη σύμφωνα με κάποιες ρωμαϊκές πηγές, με το να αρνούνται να φάνε χοιρινό οι Ιουδαίοι ποτέ δε θα μπορέσουν να γίνουν πραγματικοί Ρωμαίοι. Έχοντας τις απαρχές τους στην αρχαιότητα οι πρακτικές της κατανάλωσης χοιρινού κρέατος και της αποχής από αυτό απέκτησαν συμβολικό χαρακτήρα ή έγιναν μία μετωνυμία του "εαυτού" και του "άλλου" όσον αφορά στην ιουδαϊκή και ρωμαϊκή ταυτότητα. Στο άρθρο εξετάζεται πώς αυτές οι αρχαίες πηγές δομούν την ταυτότητα γύρω από συγκεκριμένες διατροφικές πρακτικές. Ειδικά ο συγγραφέας επικεντρώνεται στο πώς το ίδιο είδος διατροφής χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει την ταυτότητα του "εγώ" και του "άλλου" σε σχέση προς τη Ρώμη.
Review Forum: on James L. Kugel, How to Read the Bible: A Guide to Scripture, Then and Now
B.D. Sommer, "Two Introductions to Scripture: James Kugel and the Possibility of Biblical Theology", 153-182
W. Kolbrener, "'The "Real Thing': How to Read How to Read the Bible", 183-189
E.R. Stern, "Esther and the Politics of Diaspora", 25-53
Eνώ το βιβλικό κείμενο της Εσθήρ συχνά θεωρείται ένα κείμενο της διασποράς που πραγματεύεται την εμπειρία και τις αγωνίες των Ιουδαίων της Διασποράς κατά την ύστερη περσική και ελληνιστική περίοδο, η προέλευσή του από τη διασπορά μάλλον εικάζεται παρά έχει αποδειχθεί. Η συγγραφέας προτείνει την ανάγνωση της Εσθήρ ως ένα βιβλίο αντίθετο προς τη Διασπορά που γράφηκε στην Ιουδαία για ένα κοινό εκεί. Σύμφωνα με την εβραἱκή εκδοχή της Εσθήρ, η ιουδαϊκή ζωή στην καρδιά της περσικής αυτοκρατορίας παρουσιάζεται ως μία αντίθεση-παρωδία προς την φαντασίωση της ζωής στη γη του Ισραήλ, η οποία περιγράφεται σε άλλα κείμενα από την Ιουδαία τα οποία πέρασα στον κανόνα της Βίβλου. Αυτή η ανάγνωση μπορεί να εξηγήσει τόσο τις διαφορές μεταξύ της εβραϊκής και της ελληνικής εκδοχή της Εσθήρ και τις θεολογικές και ιδεολογικές ανωμαλίες που προκύπτουν από την συνηθισμένη ανάγνωση του κειμένου μέσα στο πλαίσιο της Διασποράς.
J. Levinson, "Enchanting Rabbis: Contest Narratives between Rabbis and Magicians in Late Antiquity", 54-94
"Oι μάγοι", είπε ο R. Yochanan "έρχονται σε αντίθεση με τον ουράνιο οίκο" και αντιτίθενται στη θεϊκή θέληση. Έτσι αρχίζει μία από τις μεγάλες ταλμουδικές συζητήσεις για τη μαγεία (bSan 67b). Αυτή η αντίληψη περί μαγείας εναποθέτει στα χέρια του μάγου τεράστια δύναμη δημιουργώντας έτσι έναν αυτόνομο χώρο όπου το ανθρώπινο και το θεϊκό ανταγωνίζονται ποιο θα υπερισχύσει. Πώς φαντάζονταν οι ραββίνοι το χώρο της μαγείας και γιατί έφτασαν στο να δώσουν τόση δύναμη στους αντιπάλους τους; Αυτό είναι το ερώτημα το οποίο προσπαθεί να απαντήσει ο συγγραφέας στο παρόν άρθρο εξετάζοντας κάποιες "αφηγήσεις ανταγωνισμού" μεταξύ των ραββίνων και των μάγων στη ραββινική γραμματεία. Ο συγγραφέας επικεντρώνεται κυρίως σε μία σύγκριση μίας συζήτησης που απαντά στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ (bSan 67b-68a) και του παλαιστινιακού παράλληλου της (ySan 25d). Υποστηρίζει ότι υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ των δύο ταλμουδικών συζητήσεων όσον αφορά τη μαγεία και τα κακά της. Ενώ το Παλαιστινιακό Ταλμούδ παρουσιάζει αυτές τις αντιπαραθέσεις μέσα από μία συζήτηση για την εξουσία και την ταυτότητα, το Βαβυλωνιακό δομεί την άποψή του για τη μαγεία μέσα από μία συζήτηση για τη γνώση. Αυτή η διαφορά δημιουργεί σημαντικά όρια για τη ραββινική αυτοπροβολή και τις στρατηγικές της όσον αφορά στη ταυτότητα τόσο των ραββίνων όσο και των άλλων.
J.D. Rosenblum, "'Why Do You Refuse to Eat Pork?': Jews, Food, and Identity in Roman Palestine", 95-110
Τόσο οι ιουδαϊκές όσο και εξωιουδαϊκές πηγές (κυρίως ρωμαϊκές) από την αρχαιότητα βεβαιώνουν το γεγονός ότι οι Ιουδαίοι δεν κατανάλωναν χοιρινό. Η σημασία αυτής της διατροφικής επιλογής ωστόσο εξαρτάται από την οπτική μέσα από την οποία αντιμετωπίζεται. Σύμφωνα με κάποιες ραββινικές πηγές, επειδή οι Ρωμαίοι τρώνε χοιρινό γίνονται κι οι ίδιοι γουρούνια. Από την άλλη σύμφωνα με κάποιες ρωμαϊκές πηγές, με το να αρνούνται να φάνε χοιρινό οι Ιουδαίοι ποτέ δε θα μπορέσουν να γίνουν πραγματικοί Ρωμαίοι. Έχοντας τις απαρχές τους στην αρχαιότητα οι πρακτικές της κατανάλωσης χοιρινού κρέατος και της αποχής από αυτό απέκτησαν συμβολικό χαρακτήρα ή έγιναν μία μετωνυμία του "εαυτού" και του "άλλου" όσον αφορά στην ιουδαϊκή και ρωμαϊκή ταυτότητα. Στο άρθρο εξετάζεται πώς αυτές οι αρχαίες πηγές δομούν την ταυτότητα γύρω από συγκεκριμένες διατροφικές πρακτικές. Ειδικά ο συγγραφέας επικεντρώνεται στο πώς το ίδιο είδος διατροφής χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει την ταυτότητα του "εγώ" και του "άλλου" σε σχέση προς τη Ρώμη.
Review Forum: on James L. Kugel, How to Read the Bible: A Guide to Scripture, Then and Now
B.D. Sommer, "Two Introductions to Scripture: James Kugel and the Possibility of Biblical Theology", 153-182
W. Kolbrener, "'The "Real Thing': How to Read How to Read the Bible", 183-189
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου