Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Το νέο τεύχος του JSHJ

Στο νέο τεύχος του Journal for the Study of the Historical Jesus 7:1 (2009) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Theodore J. Weeden Sr., "Kenneth Bailey's Theory of Oral Tradition: A Theory Contested by Its Evidence ", 3-43
Στο άρθρο εξετάζεται κριτικά η θεωρία του Kenneth Bailey για την προφορική παράδοση, μία θεωρία την οποία εκείνος ονομάζει "ανεπίσημη προφορική ελεγχόμενη παράδοση". Ο Bailey υποστηρίζει ότι η ανεπίσημη προφορική ελεγχόμενη παράδοση είναι μία προφορική μεθοδολογία που εφαρμόσθηκε ιστορικά στις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής με σκοπό να διασώσει και να μεταφέρει με ακρίβεια τα ουσιαστικά, θεμελιώδη στοιχεία, σύμφωνα με τον Bailey, των προφορικών τους παραδόσεων. Ο Bailey θεωρεί ότι η ίδια μεθοδολογία χρησιμοποιήθηκε από το κίνημα του Ιησού από την αρχή μέχρι τουλάχιστον την εποχή του Ιουδαϊκού Πολέμου με σκοπό να διατηρήσει με ακρίβεια και να μεταδώσει με πιστότητα τον ουσιαστικό ιστορικό πυρήνα της ανάμνησης του Ιησού. Ωστόσο στο άρθρο υποστηρίζεται ότι οι μαρτυρίες, τις οποίες παρουσιάζει ο Bailey για να στηρίξει τη θεωρία του, όχι μόνο δεν καταφέρνουν να την στηρίξουν αλλά ουσιαστικά λειτουργούν εναντίον της.

James D.G. Dunn, "Kenneth Bailey's Theory of Oral Tradition: Critiquing Theodore Weeden's Critique", 44-62
Αυτό το άρθρο είναι μία απάντηση στην κριτική του Τheodore Weeden στο προηγούμενο άρθρο όσον αφορά στην περιγραφή της προφορικής παράδοσης που προτείνει ο Kenneth Bailey. O ανεκδοτικός χαρακτήρας των αποδείξεων που προβάλλει ο Bailey για να στηρίξει τη θέση του οπωσδήποτε αφήνει χώρο για κριτική, όμως η κριτική του Weeden έχει ως βασικό μειονέκτημά της ότι χαρακτηρίζεται από αντιπάθεια για την θέση του Bailey. Παρουσιάζει λανθασμένα τις θέσεις του Bailey σε διάφορες περιπτώσεις και μόνιμα παρανοεί τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η προφορική παράδοση, κάτι το οποίο με σαφήνεια παρουσιάζουν τα παραδείγματα του Bailey. H θεωρία του Bailey στην πραγματικότητα παρέχει την καλύτερη εξήγηση από οποιαδήποτε άλλη κυρίαρχη φιλολογική ερμηνεία σχετικά με την ανθεκτική φύση και μορφή της συνοπτικής παράδοσης για τον Ιησού, τον επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα των ίδιων πραγμάτων με διαφορετικό τρόπο.

James G. Crossley, "Writing about the Historical Jesus: Historical Explanation and 'the Big Why Questions', or Antiquarian Empiricism and Victorian Tomes? ", 63-90
Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι οι βιογραφίες του Ιησού χαρακτηρίζονται από εξατομίκευση, αναζήτηση δεδομένων, ερμηνεία και περιγραφή. Αυτή η στάση έρχεται σε αντίθεση προς τους τρόπους με τους οποίους η ιστορική αναπαράσταση ασκήθηκε από άλλες ανθρωπιστικές επιστήμες και σε αντίθεση προς τους τρόπους με τους οποίους κάποιοι βιογράφοι και ιστορικοί βλέπουν το ρόλο που διαδραματίζει το άτομο μέσα στην ιστορική αλλαγή. Ακόμη και στις περιπτώσεις που γίνεται η προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν οι κοινωνικές επιστήμες στη μελέτη του ιστορικού Ιησού κι όταν το αποτέλεσμα δεν είναι απλά περιγραφικό και ερμηνευτικό, και πάλι η πρόσληψη τέτοιων προσεγγίσεων στην έρευνα τείνει να επικεντρώνεται στο άτομο, το οποίοι προσπαθεί να αναπαραστήσει μέσα στο ιστορικό του περιβάλλον, παρά σε δυνατές μεθοδολογικές αναπτύξεις σχετικά με την ιστορική αλλαγή. Στο άρθρο προτείνονται τρόπο με τους οποίους η περιγραφή του ατόμου και η περιγραφική έμφαση μπορούν να συμπληρωθούν από ένα ευρύτερο πεδίο κοινωνικοϊστορικών αναπαραστάσεων που σκοπό έχουν να εξηγήσουν την ιστορική αλλαγή ή γενικότερα το πώς θα μπορούσαμε να περάσουμε από τον Ιησού στις απαρχές του Χριστιανισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: